Het satellietje – met een Nederlands tintje – heeft een door ESA uitgeschreven wedstrijd gewonnen.
Stel dat je een kleine ruimtesonde naar de maan zou kunnen sturen. Wat zou je die sonde dan laten doen? Die vraag stelde ESA enige tijd geleden. Het leidde tot tal van voorstellen voor maanmissies en daaruit heeft de Europese ruimtevaartorganisatie er nu twee geselecteerd. Waaronder eentje met een Nederlands tintje: LUMIO.
Inslagen
LUMIO staat voor Lunar Meteoroid Impact Orbiter. De minisatelliet zou zich op de achterkant van de maan richten en aldaar jagen op heldere lichtflitsen, veroorzaakt door meteorietinslagen. Met behulp van deze sonde zouden we die inslagen terwijl ze plaatsvinden, kunnen monitoren.
De missie vormt een belangrijke aanvulling op observaties vanaf de aarde. Vanaf onze planeet kunnen we namelijk alleen meteorietinslagen die aan de voorzijde van de maan plaatsvinden, observeren. Door een sonde actief te laten jagen op meteorietinslagen aan de achterzijde van onze natuurlijke satelliet krijgen we eindelijk een compleet beeld van de bombardementen die de maan te verduren krijgt.
TU Delft
LUMIO is bedacht door een internationaal onderzoeksteam, waaronder ook onderzoekers van de TU Delft. Of hun gedroomde missie werkelijkheid gaat worden, is nog niet duidelijk. De komende maand zal ESA het voorstel en de haalbaarheid ervan verder verkennen. “Afhankelijk van de uitkomst van deze beoordeling is er een goede kans dat de missie de daaropvolgende fases zal doorlopen, tot ontwikkeling en lancering,” zo meldt de TU Delft in een verklaring.
VMMO
Naast LUMIO werd ook de VMMO-missie door ESA geselecteerd. Tijdens deze missie – voluit: Lunar Volatile and Mineralogy Mapping Orbiter – zou onderzoek worden gedaan naar permanent in de schaduw gelegen kraters nabij de zuidpool van de maan. Belangrijkste doel is het opsporen van waterijs en andere grondstoffen die van belang kunnen zijn voor de eerste maankolonisten.
Beide missies zijn zogenoemde CubeSat-missies. Een CubeSat is een mini-satelliet opgebouwd uit ‘kubussen’ die tien bij tien centimeter groot zijn. Doordat de satellieten relatief klein en licht zijn, zijn de lanceerkosten – die een groot deel van de totale kosten van een missie uitmaken – laag. Tot op heden zijn CubeSats alleen in een baan rond de aarde ingezet. Maar als het aan ESA ligt, gaat dat dus snel veranderen en sturen we de nanosatellieten op korte termijn ook naar de maan.
