Meteoriet verraadt wat onder Martiaans stof schuilgaat

mars

Een meteoriet die enkele jaren geleden in de Marokkaanse woestijn werd aangetroffen, blijkt ons te kunnen vertellen hoe Mars er – onder de dikke laag stof die de planeet bedekt – uitziet: gebroken en gelijmd.

Toen onderzoekers in 2011 voor het eerst de meteoriet NWA 7034 bestudeerden, wisten ze direct dat ze iets bijzonders in handen hadden. Deze meteoriet was heel anders dan alle andere Marsmeteorieten die ze eerder hadden bestudeerd. Andere meteorieten bestonden voornamelijk uit afgekoeld vulkanisch materiaal, maar NWA 7034 was een mix: een samensmelting van verschillende soorten gesteenten. Bovendien bevatte het sedimentaire componenten die Marsrovers ook in gesteenten op Mars hadden aangetroffen. Geconcludeerd werd dan ook dat de meteoriet een stukje van de korst van Mars moest zijn. Een primeur: nog nooit was een stukje Marskorst op aarde aangetroffen.

Spectroscopische analyse
En nu – enkele jaren later – hebben onderzoekers zich opnieuw over meteoriet NWA 7034 gebogen. Ze voerden een spectroscopische analyse uit. Tijdens zo’n analyse kunnen onderzoekers concluderen uit welk materiaal een object bestaat door te kijken hoe dat object licht reflecteert. De onderzoekers analyseerden een groot deel van de meteoriet en ontdekten dat de samenstelling van de meteoriet identiek was aan de samenstelling van de zogenoemde ‘dark plains’ op Mars.

Een stukje van de Marsmeteoriet NWA 7034.
Een stukje van de Marsmeteoriet NWA 7034.

Dark plains
‘Dark plains’ zijn gebieden op Mars waar relatief weinig stof te vinden is en we de rotsen onder dat stof kunnen zien. Orbiters die rond Mars cirkelen hebben ons meer inzicht gegeven in de samenstelling van de gesteenten die deze ‘dark plains’ uitmaken. En door die gegevens naast de gegevens van NWA 7034 te leggen, kunnen onderzoekers nu concluderen dat de ‘dark plains’ – en misschien ook wel de rest van Mars – bestaan uit gesteenten à la NWA 7034.

Donker en rommelig
Het onderzoek suggereert dat NWA 7034 ons een goed beeld kan geven van wat er onder het rode stof op Mars schuilgaat. “Dit toont aan dat wanneer je naar Mars zou gaan en een stuk van de korst op zou rapen, het er waarschijnlijk kapotgeslagen, uiteengevallen en weer samengelijmd uitziet,” stelt onderzoeker Kevin Cannon. En dat is ook wel logisch. “Mars telt meer dan 400.000 inslagkraters groter dan 1 kilometer.” Samenvattend vermoeden de onderzoekers dan ook dat het grootste deel van de gesteenten op Mars eruitzien zoals NWA 7034: “donker, rommelig en mooi”.

Het onderzoek lost een mysterie op. Eerder stelden onderzoekers elke keer te vermoeden dat NWA 7034 een stukje van de Marskorst was. Maar wanneer ze de samenstelling ervan vergeleken met de samenstelling van de ‘dark plains’ was die altijd net een beetje anders. Dat komt, zo stellen de onderzoekers nu, doordat elke keer een klein stukje van NWA 7034 werd gebruikt om de samenstelling ervan te achterhalen. Maar om de werkelijke samenstelling van zo’n samengestelde steen te achterhalen, moet je naar een groter deel van de steen kijken. Dat is wat onderzoekers nu hebben gedaan. En dan is de samenstelling van NWA 7034 identiek aan de samenstelling van de ‘dark plains’.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd