De ontdekking is verrassend en kan onder meer leiden tot een beter begrip van het magnetisch veld van onze eigen zon dat tevens van invloed kan zijn op het leven op aarde.
Onderzoekers dachten altijd dat slechts vijf tot tien procent van de sterren een krachtig magnetisch veld bezaten. Maar nieuw onderzoek toont nu aan dat de meeste sterren die 1,5 tot 2 keer zwaarder zijn dan onze zon zo’n krachtig magnetisch veld hebben. Sterren die slechts ietsje zwaarder zijn dan onze zon blijken een intern magnetisch veld te bezitten dat tot wel tien miljoen keer sterker is dan het magnetisch veld van de aarde. “Dit is ontzettend opwindend en verrassend,” concludeert onderzoeker Dennis Stello.
Evolutie van een ster
Het onderzoek verandert onze kijk op de evolutie van sterren, zo voorspelt Stello. “Omdat eerder werd gedacht dat slechts vijf tot tien procent van de sterren een krachtig magnetisch veld hadden, is in de huidige modellen die de evolutie van sterren beschrijven het magnetisch veld niet als een fundamenteel ingrediënt meegenomen. Gedacht werd dat die velden niet van belang waren voor ons begrip van de stellaire evolutie. Onze resultaten laten duidelijk zien dat die aanname herzien moet worden.”
Geluidsgolven
Dat onderzoekers lang dachten dat maar weinig sterren die ietsje zwaarder waren dan de zon een krachtig magnetisch veld bezitten, is goed te verklaren. “In het verleden konden we alleen meten wat er aan het oppervlak van sterren gebeurde,” vertelt Stello. Recent ontdekten onderzoekers echter dat geluidsgolven in een ster gebruikt kunnen worden om meer te zeggen over het magnetisch veld van een ster.
Trillingen
De meeste zonachtige sterren oscilleren voortdurend doordat geluidsgolven in de sterren heen en weer worden geslingerd. “Hun binnenste rinkelt in feite als een bel.” En net zoals het geluid dat een bel of een muziekinstrument maakt, meer kan vertellen over de fysieke eigenschappen ervan, kan ook ‘het geluid’ dat sterren maken meer verraden over hoe ze in elkaar steken. Met behulp van ruimtetelescoop Kepler maten de onderzoekers variaties in de helderheid van sterren die veroorzaakt werden door het ‘rinkelen’. In zestig procent van de sterren bleken bepaalde frequenties trillingen afwezig te zijn. Dat wijst erop dat deze sterren een krachtig magnetisch veld bezit dat deze trillingen onderdrukt.
De onderzoekers hopen dankzij dit onderzoek in de toekomst een beter beeld te kunnen krijgen van hoe magnetische velden in sterren ontstaan en evolueren. Dat kan weer leiden tot een beter begrip van het magnetisch veld van onze zon. Dat magnetisch veld is verantwoordelijk voor de zonnecyclus die gekenmerkt wordt door perioden van zeer veel activiteit (zonnemaximum) en perioden van zeer weinig activiteit (zonneminimum). Tijdens een zonnemaximum ontstaan doorgaans veel zonnevlekken, zonnevlammen en worden soms geladen deeltjes richting de aarde geslingerd. Die deeltjes kunnen van grote invloed zijn op het leven op aarde, bijvoorbeeld doordat ze satellieten verstoren of het elektriciteitsnetwerk platleggen.