Mannen die met hun geliefde wandelen, lopen langzamer. En niet zo’n klein beetje ook: hun pas vertraagt met maar liefst zeven procent. Dat blijkt uit een nieuw onderzoek. Overigens vertragen de heren niet wanneer ze met een platonische vriendin aan de wandel gaan.
Dat schrijven onderzoekers in het blad PLoS ONE. “Onderzoek heeft aangetoond dat individuen een optimale wandelsnelheid hebben: een snelheid waarbij het energieverbruik voor een gegeven afstand minimaal is.” Deze optimale wandelsnelheid wordt mede bepaald door de massa van uw lichaam en de lengte van uw onderbenen. Omdat mannen en vrouwen doorgaans een heel andere massa en lengte van onderbenen hebben, hebben zij dus ook een heel verschillende optimale wandelsnelheid. En dat zorgt voor een dilemma wanneer mannen en vrouwen samen gaan wandelen. Versnellen vrouwen hun pas? Vertragen mannen? Of doen ze allebei een beetje water bij de wijn?
Experiment
De onderzoekers zochten het uit. Ze verzamelden elf mannen en hun echtgenoten of vriendinnen en gaven ze de opdracht om in hun eentje in een tempo dat zij prettig vonden 400 meter te wandelen. Na een periode van rust kreeg iedere proefpersoon de opdracht om met zijn of haar partner te wandelen. Soms moesten de proefpersonen dat hand in hand doen. Vervolgens wandelden de proefpersonen ook nog een aantal meters met vrienden van hetzelfde of het andere geslacht.
Vertragen
Uit het onderzoek blijkt dat mannen hun pas aanzienlijk vertragen wanneer ze met een vrouw wandelen. Maar: alleen als ze er met die vrouw een romantische relatie op nahielden. Ze vertraagden niet wanneer ze met vrienden van het andere geslacht wandelden.
Verklaring
Maar waarom doen mannen water bij de wijn als ze met hun geliefde wandelen? De onderzoekers denken dat vanuit een evolutionair oogpunt wel te kunnen verklaren. Ze stellen dat een vrouw wanneer ze haar wandelsnelheid aan moet passen aan die van de man flink wat extra energie verbruikt, vooral als man en vrouw – zoals vroeger toen mensen nog jaagden en verzamelden – grote afstanden afleggen. En die energie kan vervolgens niet voor andere dingen – waaronder de voortplanting – worden gebruikt. “Als een vrouw een negatieve energiebalans heeft, kan dat een negatieve invloed hebben op het functioneren van de eierstokken en dus de kans op nageslacht verkleinen totdat de energiebalans hersteld is door óf minder energie te verbruiken of meer energie te consumeren. Het afleggen van grote afstanden vraagt veel energie en dat maakt het cruciaal voor vrouwen om zo dicht mogelijk bij hun optimale wandelsnelheid te blijven om de energie die ze verbruiken te beperken, zodat die energie gebruikt kan worden voor de voortplanting.” Maar mannen hebben toch ook energie nodig om zich voort te planten? Jawel, zo stellen de onderzoekers. Maar: ‘het mannelijk voortplantingssysteem is veel beter bestand tegen energieverbruik en zelfs een enorm energieverbruik heeft geen duidelijke invloed op de productie van sperma.” Mannen zouden hun pas dan ook vertragen – en dus meer energie verbruiken dan nodig is – om de vruchtbaarheid van de vrouw te beschermen. Dat zou ook verklaren waarom mannen hun pas alleen vertragen als ze met hun geliefden wandelen; alleen dan zijn mannen er evolutionair gezien bij gebaat om de vruchtbaarheid van hun wandelpartner in bescherming te nemen.
De resultaten van het onderzoek zijn niet alleen interessant voor het wandelgedrag van mensen van tegenwoordig. De resultaten kunnen ook gebruikt worden om gefossiliseerde voetafdrukken van jagers en verzamelaars beter te interpreteren.