Het magnetisme van zwarte gaten is helemaal niet zo sterk als eerder werd gedacht

Zo blijkt dat we de kracht van zwarte gaten behoorlijk hebben overschat.

Zwarte gaten trekken alles in hun nabije omgeving met een harde ruk naar zich toe. Op die manier kan een zwart gat hele sterren opslokken en stofstromen de ruimte in lanceren met bijna de snelheid van het licht. Maar nu concluderen onderzoekers in een nieuwe studie dat zwarte gaten aanzienlijk zwakkere magnetische velden hebben dan eerder werd gedacht.

V404 Cygni
In de hoofdrol staat V404 Cygni, een zwart gat van grofweg 64 kilometer breed, dat zo’n 8000 lichtjaren van de aarde verwijderd is. De onderzoekers hebben voor het eerst een precieze meting kunnen verrichten van het magnetische veld rondom het zwarte gat. En hieruit blijkt dat we de kracht behoorlijk overschat hebben. Zo laten de resultaten zien dat de magnetische energie rondom een zwart gat zo’n 400 keer lager ligt dan eerdere ruwe schattingen.

De metingen konden worden gedaan dankzij data die verzameld is in 2015, tijdens een zeldzame uitbarsting van straalstromen, ofwel jets. De gebeurtenis werd destijds waargenomen met een lensspiegel van Gran Telescopio Canaria’s, ‘s werelds grootste telescoop. De uitbarstingen van kleinere jet producerende zwarte gaten, zoals V404 Cygni, gebeuren heel plotseling en zijn van korte duur. Zo duurde de uitbarsting van de V404 Cygni in 2015 slechts enkele weken. De vorige keer dat ditzelfde zwarte gat een soortelijke uitbarsting had, was in 1989.

Mysterie
Deze metingen zouden weleens kunnen helpen om een vijftig jaar oud mysterie op te lossen. Namelijk hoe het kan dat straalstromen (jets) van materie met bijna de snelheid van het licht uit het magnetisch veld van een zwart gat worden geschoten, terwijl al het andere juist door het zwarte gat wordt opgezogen? De verassend lage metingen geven daar misschien een antwoord op. “We hadden dit niet verwacht, dus het verandert veel aan wat we dachten te weten,” zegt ook co-auteur Stephen Eikenberry. Eerdere theoretische modellen zullen dus opnieuw bekeken moeten worden.

“Deze ontdekking brengt ons een stap dichterbij het begrijpen van hoe het universum werkt,” stelt Eikenberry. Maar dat niet alleen. Zo verdiept het ook onze kennis over hoe materie zich gedraagt onder de meest extreme omstandigheden. Kennis, die zelfs de grenzen van kernfusiekracht en GPS-systemen zou kunnen verbreden.

Bronmateriaal

"Black holes' magnetism surprisingly wimpy" - University of Florida

Afbeelding bovenaan dit artikel: 12019 / Pixabay

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd