Liefdesserenade uit het Jura komt tot leven

Sabelsprinkhaan

Wetenschappers hebben het geluid van een uitgestorven sprinkhaan uit het tijdperk Jura gereconstrueerd.

Uit de ontdekking blijkt dat dieren in het Jura, 165 miljoen jaar geleden, met pure hoge tonen communiceerden.

Ontdekking
Een groep Chinese paleontologen ontdekten een aantal fossielen van insecten. Zij namen contact op met twee experts op het gebied van zingende insecten: Dr. Fernando Montealegre-Zapata en Professor Daniel Robert van de universiteit van Bristol. Samen met Dr. Michael Engel van de Kansas University in de Verenigde Staten, een expert in insectenevolutie gingen zij aan de slag.

Nieuwe soort
Tussen de fossielen bevond zich een uitzonderlijk gedetailleerde sprinkhaan. Hij werd geïdentificeerd als een nieuwe soort: de Archaboilus musicus. Deze sprinkhaan is de voorouder van de moderne sabelsprinkhanen. De vleugels van het fossiel waren goed bewaard gebleven waardoor de organen die het geluid produceerden goed onder de microscoop te zien waren. Volgens de onderzoekers is dit de eerste keer dat zulke informatie met behulp van insectenfossielen kon worden vergaard.

Muziek
De organen werden vergeleken met die van 59 sabelsprinkhaansoorten. De onderzoekers kwamen tot de conclusie dat de sprinkhaan liedjes produceerde in een pure, eentonige frequentie van 6.4 kilohertz. De liedjes zijn bedoeld om vrouwtjes aan te trekken; ze geven de aanwezigheid, locatie en kwaliteit van de zanger weer. Volgens de onderzoekers zouden ook reptielen, amfibieën en zoogdieren de liedjes kunnen horen ondanks de dichtheid van het Jura bos. Dat schrijven zij in hun paper.

De wetenschappers hebben het geluid kunnen reconstrueren. In het filmpje hieronder kunt u horen hoe dit geluid, 165 miljoen jaar geleden, klonk.

Bronmateriaal

"Fossil cricket reveals Jurassic love song" - bris.ac.uk
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Thierry Marysael (cc via Flickr.com).

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd