Wetenschappers hebben het verhaal van een 3400 jaar oud meisje uit de Bronstijd achterhaald met behulp van haar isotopen. Die isotopen vertellen ons onder meer dat het meisje rondreisde.
De overblijfselen van het zogenoemde Egtved meisje werden in 1921 in het gelijknamige Deense dorp gevonden. Ze was begraven samen met haar overleden kind. Haar tanden, haar, vingernagels en kleding bleven bewaard. Maar ook een ossenhuid waar zij op lag en de tanden en gecremeerde botten van haar kind bleven ongeschonden. Met behulp van isotopen van een element genaamd strontium kon het team van onderzoekers haar leven achterhalen. Het onderzoek is erg bijzonder; vaak is het onderzoeken van het leven van groepen mensen een stuk eenvoudiger. Het komt dan ook niet vaak voor dat wetenschappers in staat zijn om het leven van een individu te reconstrueren.
Strontium
Strontium komt voor in aarde en gesteende dat ons lichaam binnentreedt wanneer wij water drinken. Twee soorten, strontium-87 en strontium-86 variëren; afhankelijk van de aarde waar het uit komt. Door deze variaties kunnen wetenschappers achterhalen waar mensen en dieren ongeveer geleefd hebben.
Levensverhaal
Uit het onderzoek blijkt dat het meisje en haar kind hun eerste jaren buiten Denemarken hebben doorgebracht. Hoe kwam zij daar dan terecht? Het team denkt dat het Egtved meisje is getrouwd met een stamhoofd uit het verre noorden. Dit kan goed kloppen want volkeren in Duitsland en Denemarken vormden destijds allianties door middel van huwelijkspolitiek. Het lijkt er op dat het meisje werd geboren in het gebied dat nu het Zwarte Woud heet. Na haar huwelijk bleef zij heen en weer reizen tussen haar nieuwe thuis en haar ouderlijk huis. Uit het strontium in haar vingernagels blijkt dat zij het leven gaf aan haar kind in Duitsland maar niet lang daarna, teruggekeerd in Denemarken, overleed, samen met haar kind. De vondst suggereert daarnaast dat haar kleding afkomstig was uit de regio van het Zwarte Woud; maar haar outfit is typisch voor de Deense cultuur. De onderzoekers denken dan ook dat zij probeerde te integreren door haar kleding aan te passen aan de cultuur van haar nieuwe thuis maar de materialen uit haar geboorteregio haalde.
Het onderzoek toont aan dat, zoals eerdere vondsten al deden suggereren, vrouwen in de Bronstijd rondreisden en mannen niet. Het onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Scientific Reports.