Laatste Tasmaanse tijgers waren vrijwel identiek

Kort voor de Tasmaanse tijger uitstierf, leken de genen van alle laatste exemplaren van de soort echt sprekend op elkaar, zo blijkt.

De onderzoekers bestudeerden het genetische materiaal van de Tasmaanse tijger. Zo ontdekten ze dat de genetische diversiteit van het dier zeer beperkt was. Een deel van het DNA dat normaal gesproken van individu tot individu sterk verschilt, bleek bij verschillende Tasmaanse tijgers voor 99,5 procent hetzelfde te zijn.

Isolatie
Deze nieuwe gegevens wijzen erop dat de genetische gezondheid van de Tasmaanse tijger sterk werd aangetast door de leefomgeving. Zo’n 10.000 tot 13.000 jaar geleden kwam Tasmanië heel geïsoleerd te liggen. De Tasmaanse tijgers konden voortaan alleen nog maar paren met soortgenoten op dit eiland. Zo nam de genetische diversiteit af. En dat was een probleem. Wanneer ziektes of andere bedreigingen opduiken, neemt de kans dat de hele soort verdwijnt toe. Simpelweg omdat de Tasmaanse tijgers vrijwel allemaal hetzelfde zijn. Bij een grotere genetische diversiteit bestaat er nog een kans dat een genetisch iets andere Tasmaanse tijger de ziekte of bedreigingen wel overleeft.

Uniek

De Tasmaanse tijger was heel bijzonder. Het was een buideldier, maar ontwikkelde zich tot een vleeseter die sterk leek op de wolf of hond. De vrouwelijke tijgers behielden hun buidel en droegen hierin hun jongen rond.

Tasmaanse duivel
Het onderzoek is best zorgwekkend. Want er zijn meer dieren op Tasmanië die het moeilijk hebben. Denk bijvoorbeeld aan de Tasmaanse duivel. Deze is op dit moment qua genen ongeveer even divers als de Tasmaanse tijger kort voor zijn uitsterven was.

Jacht
Uiteindelijk was het de jacht die de Tasmaanse tijger echt fataal werd. Tussen 1888 en 1909 werd er flink op de Tasmaanse tijger gejaagd. De laatste Tasmaanse tijger stierf in 1936 in gevangenschap. Het bleef echter altijd onduidelijk hoe de dieren er kort voor hun uitsterven genetisch aan toe waren. De onderzoekers achterhaalden dat nu door genetisch materiaal van Tasmaanse tijgers die in het bezit zijn van musea te bestuderen.

“Dit nieuwe onderzoek bevestigt de relatief beperkte genetische diversiteit van de Tasmaanse tijger die droevig genoeg door de jacht uitstierf,” stellen de onderzoekers. “We kunnen de tijger niet tot leven wekken, maar we kunnen er wel zoveel mogelijk van leren.” En hopelijk helpt het ons om andere dieren op Tasmanië te redden.

Bronmateriaal

"Limited genetic diversity of the Tasmanian Tiger sheds light on species’ geographic isolation" - Melbourne.edu
De afbeelding bovenaan dit artikel is gemaakt door Henry Constantine Richter / John Gould (via Wikimedia Commons).

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd