Hubble’s nieuwste opname van de Tarantulanevel – 160.000 lichtjaar ver – onthult complexe stofwolken en gasfilamenten in ongekend detail. Het gebied, dichtbij een zeldzame Wolf-Rayet ster, toont de turbulente geboorteplaats van sterren zwaarder dan 200 zonnen. Een kosmisch meesterwerk uit de Grote Magelhaense Wolk.
De iconische Hubble ruimtetelescoop heeft opnieuw zijn scherpe blik gericht op een van de meest spectaculaire stervormingsgebieden in het heelal: de Tarantulanevel. De nieuwe opname, gemaakt als onderdeel van het Scylla-programma, toont een adembenemend tafereel van gas en stof in dit 160.000 lichtjaar verre kosmische landschap.
De foto, gepubliceerd op 4 augustus 2025, legt een gebied vast net buiten het hart van de nevel. Hier domineren roze en groenige stofwolken het beeld, doorsneden door lange filamenten van oplichtend gas. Een laag van blauw, doorschijnend stof voegt diepte toe, terwijl donkere stofcomplexen op de voorgrond rode en zwarte accenten creëren. Wat dit beeld extra bijzonder maakt, is de locatie: vlakbij een Wolf-Rayet ster, een zeldzaam type superzware ster dat zijn waterstofmantel heeft afgestoten en intense straling uitstraalt. Deze sterren zijn de krachtpatsers van het heelal – tot 200 keer zwaarder dan de zon – en stuwen met hun krachtige winden het omringende gas en stof in complexe structuren.
Eerdere opnamen
De Tarantulanevel is al langer een favoriet doelwit voor ruimtetelescopen. Zo bracht Hubble begin dit jaar de nevel in “ongekende details” in beeld, waarbij vooral de centrale supersterrenhoop R136 – een verzameling van duizenden jonge reuzensterren – in de spotlights stond. Nog indrukwekkender waren de James Webb-opnames uit 2022, die met infraroodtechnologie tienduizenden verborgen sterren onthulden en de chemische samenstelling van stofwolken analyseerden. Deze nieuwe Hubble-foto vult dat aan door in zichtbaar en ultraviolet licht de dynamiek van gasstromen rond massieve sterren vast te leggen – een cruciale aanvulling voor het begrip van stervorming.
Hubble’s Scylla en ULLYSSES observatieprogramma’s
Het Scylla-programma, vernoemd naar het zeemonster uit de Griekse mythologie, werkt hierbij samen met het ULLYSSES-project, beiden Hubble ruimtetelescoop observatie- en onderzoeksprogramma’s. Terwijl ULLYSSES jonge, massieve sterren in de Magelhaense Wolken bestudeert, heeft het Scylla-programma tot doel de interactie tussen hun straling en het omringende materiaal te bestuderen. Dat levert niet alleen kunstzinnige beelden op, maar ook data over hoe sterren hun eigen geboorte-omgevingen vormen én vernietigen.
Slot
De Tarantulanevel blijft astronomen verbazen. Als het felste stervormingsgebied in de Lokale Groep (waar ook de Melkweg toe behoort) biedt het een laboratorium voor extreme stellaire processen. Hubble’s nieuwste bijdrage bevestigt dat zelfs na decennia van observatie, deze kosmische spin nog altijd nieuwe geheimen prijsgeeft – én zijn status als meest fotogenieke nevel van het heelal waarmaakt.
Wil je de foto op zeer hoge resolutie downloaden, klik dan hier. Wil je de foto van Hubble in de ESA SkyView browser bekijken, klik dan hier.
