Wetenschappers raken er niet over uitgepraat: er zit meer CO2 in de lucht en alle observaties en satellieten wijzen uit dat de netto-hitte op aarde de pan uit moet stijgen. Maar echt warmer wordt het ondertussen niet. Sterker nog: bijna de helft van de warmte die verwacht werd, is verdwenen. Maar waarheen?
Kevin Trenberth en John Fasullo van het National Center for Atmospheric Research (NCAR) besloten op zoek te gaan naar de verdwenen warmte en de gevolgen die deze had voor de toekomst. “We wilden verder gaan dan de temperatuur en verklaren hoe energie het systeem verlaat en binnenkomt,” vertelt Fasullo.
Systeem
Allereerst keken de heren naar het systeem van de aarde. Hoe werkt het? Wanneer zonlicht het aardoppervlak bereikt, botst het terug de ruimte in. Een deel van de hitte blijft door toedoen van broeikasgassen in de atmosfeer hangen. De afgelopen vijftig jaar is zo’n 90 procent van al die extra energie door oceanen opgenomen. De overige tien procent heeft ijs in zeeën en op het land doen smelten en het aardoppervlak en de atmosfeer opgewarmd.
Balans
Tot 2003 klopte de balans: wetenschappers wisten precies hoeveel warmte binnenkwam, werd geabsorbeerd en in de atmosfeer bleef hangen. Maar daarna ging het opeens allemaal anders. De hoeveelheid CO2 in de atmosfeer bleef stijgen, waardoor de hitte toe zou moeten nemen. Maar de reactie is heel anders: er is meer warmte, maar niet in de oceanen of in de zeeën en op het land.
Zeespiegelstijging
Is de klimaatverandering dan tot een einde gekomen? Nee. Andere signalen die aangeven dat de aarde opwarmt, zijn blijven bestaan. Sinds 1992 stijgt de zeespiegel gemiddeld met 3,2 millimeter per jaar. Gletsjers en ijskappen smelten. Dus: de temperatuur blijft stijgen, maar de thermometer van de wetenschappers laat het niet zien.
Slechte apparatuur?
Volgens Fasullo is er maar één mogelijkheid: onze apparatuur laat het afweten. De sensoren die gebruikt worden om de hoeveelheid CO2 in de oceanen te meten, bevinden zich om de 300 kilometer en meten tot een bepaalde diepte. “De temperatuur van de hele oceaan monitoren, is niet gemakkelijk,” meent Fasullo. De kans bestaat dat de missende warmte dieper in de oceaan zit.
Oneindig
Volgens Fasullo hebben wetenschappers betere en meer apparatuur nodig om met zekerheid vast te stellen waar de hitte zit. Eén ding staat in ieder geval vast: als het in de oceanen zit dan lost dat het hele probleem niet op. “We weten zeker dat de oceaan de warmte niet oneindig kan absorberen.”
De missende warmte is dan ook niet echt verdwenen. Ooit komt deze bovendrijven en laat haar invloed gelden. Wanneer dat is, is onbekend. “Uiteindelijk zal het systeem weer in evenwicht komen en dat wijst erop dat de temperaturen zullen stijgen.” De hitte zijn we dus voor even kwijt, maar de dreiging ervan nog niet…
