Klimaatsceptische papers zijn lastig te repliceren

aarde

Wetenschappers proberen papers die antropogene klimaatverandering ontkennen, te repliceren. Maar dat lukt niet.

Wil je als klimaatscepticus een onderzoek aanhalen dat de door mensen veroorzaakte (antropogene) klimaatverandering onderuithaalt, dan moet je even zoeken. Maar liefst 97 procent van de studies die een uitspraak doen over antropogene klimaatverandering stelt namelijk dat antropogene klimaatverandering een feit is. Slechts 2 procent van de studies die zich uitspreken over antropogene klimaatverandering, verwerpt de stelling dat de huidige klimaatverandering door mensen wordt veroorzaakt. Hoewel de studies die antropogene klimaatverandering in twijfel trekken in de minderheid zijn, hoeven ze het in theorie natuurlijk nog niet bij het foute eind te hebben. Zolang de studies op correcte wijze zijn uitgevoerd, kunnen ze wat toevoegen aan de verhitte discussies tussen klimaatsceptici en mensen die ervan overtuigd zijn dat de klimaatverandering door onze soort veroorzaakt wordt.

Replicatie
Maar zijn de onderzoeken die antropogene klimaatverandering in twijfel trekken wel goed uitgevoerd? Wetenschappers hebben een prachtig gereedschap om dat te achterhalen: replicatie. Het is heel eenvoudig: wetenschappers voeren een onderzoek uit, publiceren hun methode, data en conclusies. Een tweede groep (en bij voorkeur nog vele andere groepen) wetenschappers herhalen vervolgens het onderzoek om te kijken of ze tot dezelfde conclusies komen. Als dat lukt, winnen de resultaten aan betrouwbaarheid.

Het lukt niet
En dat is nu exact wat onderzoekers gedaan hebben met een aantal onderzoeken die de antropogene klimaatverandering verwerpen. En wat blijkt? Repliceren is doorgaans onmogelijk. Dat is te lezen in het blad Theoretical and Applied Climatology. Wetenschappers verzamelden 38 papers die de antropogene klimaatverandering in twijfel trekken en probeerden deze te repliceren. Dat lukte meestal niet. En wanneer de onderzoekers gingen kijken hoe dat kwam, stuitten ze op verschillende fouten in de onderzoeken.

Oogkleppen op
Een veelgemaakte fout in alle papers was dat de onderzoekers oogkleppen op hadden. Ze negeerden belangrijke contextuele informatie die niet in hun straatje paste. Soms kozen onderzoekers er bijvoorbeeld voor om data uit een specifieke periode te gebruiken, omdat deze data hun conclusies onderschreven. Data uit andere periodes waren in strijd met hun conclusies en simpelweg niet in het onderzoek opgenomen. Ook waren er onderzoeken die theorieën onderschreven die jaren geleden al door andere onderzoekers op overtuigende wijze onderuit waren gehaald. Bovendien werden soms statistieken op de verkeerde wijze geïnterpreteerd.

Regel
Fouten maken, is menselijk. En het is aannemelijk dat we ook fouten aantreffen in papers die antropogene klimaatverandering onderschrijven, zo benadrukken de onderzoekers. Maar wat opvalt, is dat fouten eerder regel dan uitzondering zijn in de onderzochte papers.

De resultaten zijn enigszins verontrustend, omdat de papers die de wetenschappers bestudeerden, behoren tot de onderzoeken die bijdragen aan het gapende gat dat de afgelopen jaren is ontstaan tussen de publieke perceptie en de wetenschappelijke consensus omtrent klimaatverandering. Papers als deze knagen aan het draagvlak voor maatregelen die klimaatverandering tegen moeten gaan en als de papers niet betrouwbaar zijn, is dat een groot probleem. De onderzoekers pleiten dan ook voor meer replicatie en transparantie. Als we weten hoe onderzoeken in elkaar steken kunnen we ze beter repliceren en valideren en hopelijk een stapje dichterbij het uiteindelijk doel van de wetenschap komen: vaststellen wat waar is.

Bronmateriaal

"Learning from mistakes in climate research" - Theoretical and Applied Climatology
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door xx (cc via Flickr.com).

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd