De oceanen koelden van het jaar 0 tot het jaar 1800 langzaam af. Dit proces stopte door de industriële revolutie. Dit beweren wetenschappers in een paper in het wetenschappelijke vakblad Nature Geoscience.
Wereldwijd daalden de temperaturen door vulkanische erupties. Hierdoor koelde niet alleen de atmosfeer af, maar werden oceanen ook kouder. De temperaturen waren het laagst tijdens de Kleine IJstijd (1600-1800). Aan deze trend kwam op een gegeven moment een einde, namelijk door de industriële revolutie. Toen begonnen mensen gebruik te maken van stoommachines om machinaal goederen te vervaardigen.
Onderzoeker P. Graham Mortyn van het Institut de Ciència i Tecnologia Ambientals (ICTA-UAB) en zijn collega’s analyseerden 57 eerdere onderzoeken naar historische veranderingen van de oppervlaktetemperatuur van oceanen. Deze data werd vergeleken met andere indicatoren, zoals ijskernen en boomringen.
Vervolgens gebruikten de wetenschappers klimaatmodellen om te bepalen hoe het oppervlak van oceanen reageerde op verschillende factoren, zoals veranderingen in landgebruik, de baan van de aarde, broeikasgassen, vulkanische activiteit, en zonneactiviteit. Uiteindelijk bleek vooral vulkanische activiteit de oorzaak te zijn van de 1.800 jaar durende afkoeling van de oceanen.
De onderzoekers beweren dat het belangrijk is om de historische factoren van klimaatverandering te begrijpen, omdat ze ons inzicht kunnen geven in hoe ons klimaat in de toekomst verandert. Misschien is het zelfs mogelijk om de oceanen te redden. Door de verhoogde uitstoot van broeikasgassen kunnen ecosystemen in oceanen in elkaar storten. De gevolgen hiervan zullen gevoeld worden door mensen in ontwikkelingslanden, die vaak afhankelijk zijn van de visvangst.