Wetenschappers hebben een nieuwe manier bedacht om te meten hoeveel water er, in totaal, door alle rivieren op aarde stroomt. De nieuwe methodologie biedt data die cruciaal kunnen blijken voor de toekomst.
Uit een nieuw onderzoek van NASA blijkt hoeveel water zich momenteel wereldwijd in rivieren begeeft. Niet alleen dat; uit hetzelfde onderzoek blijkt hoeveel water doorstroomt naar de oceaan én hoeveel water rivieren uiteindelijk ‘vasthouden’. Naderhand hebben de wetenschappers het zelfs mogelijk gemaakt om te zien hoe deze waarden veranderden door de tijd heen. Uit het onderzoek blijkt welke gebieden het meest last hebben van zwaar watergebruik – en welke gebieden er redelijk genadig van af komen.
Wetenschapper Cédric David heeft meegewerkt aan het onderzoek. Hij laat weten: “De afgelopen jaren hebben veel wetenschappers geprobeerd om berekeningen te maken van losse rivieren, waarbij er veelal gekeken werd hoeveel water er uiteindelijk in de oceaan terecht komt. Echter zijn er nauwelijks onderzoeken die kijken naar het totale watervolume van alle rivieren samen. Voordat we water goed kunnen beheren moeten we eerst weten hoeveel water er in totaal beschikbaar is. De situatie leek voorheen dan ook een beetje op het uitgeven van geld, zonder dat we wisten hoeveel er op de rekening stond. Het is fundamenteel om dit te weten.” Het onderzoek is gepubliceerd in het blad Nature Geoscience.
Stroommeters
Voor het onderzoek zijn de wetenschappers rigoureus te werk gegaan, waarbij ze een nieuwe methodologie hebben bedacht. Voor het onderzoek hebben ze verschillende metingen van lokale stroommeters gecombineerd met de computermodellen van, in totaal, meer dan drie miljoen riviergedeelten. De eerdergenoemde stroommeters zijn vooral in grote en drukke rivieren aanwezig, waar ze meten hoe hard het water stroomt en hoe hoog het waterpeil staat. Echter is het tegenovergestelde ook waar: er zijn helaas veel kleinere rivieren die helemaal geen stroommeters bevatten. Niet alleen dat; het is ook grotendeels onbekend hoeveel water van het land uiteindelijk in de rivieren eindigt, zoals smeltend sneeuw en ijs.
De wetenschappers hebben voor al deze problemen een slimme oplossing voor bedacht; door vanuit de ruimte te kijken hoe hoog het waterpeil van de verschillende rivieren stond, kon naderhand berekend worden hoeveel water de rivieren verliet. Om deze berekeningen mogelijk te maken, hebben de wetenschappers gebruik gemaakt van data afkomstig van de Shuttle Radar Topography Mission (SRTM). Deze ruimtemissie werd uitgevoerd in het jaartal 2000, en had als doel om een accuraat beeld te krijgen van de verschillende elevaties die de aarde rijk is.
Uit de berekeningen naderhand bleek dat alle rivieren samen ongeveer 2246 kubieke kilometer aan water bevatten. Dit is ongeveer 2.5% van al het water op aarde. Van alle rivieren bevat het Amazon Basin in Zuid-Amerika het meeste water; 850 kubieke kilometer, oftewel 38% van al het water in de rivieren. Hetzelfde gebied laat ook het meeste water los van alle rivieren op aarde. Zo bedraagt de ‘uitstoot’ van de rivier ongeveer 6789 kubieke kilometer aan water per jaar. Alle rivieren samen ‘stoten’ per jaar ongeveer 37.411 kubieke kilometer aan water uit.
Watertekort
De resultaten van het onderzoek zijn significant, omdat deze handvatten bieden voor beleidsmakers om beter het lokale water te beheren. Dat is hard nodig: uit het onderzoek valt namelijk op te maken dat er best een aantal gebieden zijn die lijden onder het (lokale) watergebruik, waaronder het Colorado River Basin in de Verenigde Staten, het Amazon Basin in Zuid-Amerika en het Orange River Basin in het zuiden van Afrika. Het watergebruik is in deze gebieden zó hevig, dat er uiteindelijk minder water uitstroomt dan dat er binnenkomt. De onderzoekers wijzen er dan ook nogmaals op dat het erg belangrijk is om wereldwijd het waterniveau in de gaten te houden. David sluit af: “We kunnen wereldwijd veel doen om ervoor te zorgen dat er genoeg water beschikbaar is voor iedereen. Echter moeten we hierbij wel onthouden dat zaken zoals de klimaatcrisis en (lokale) populatiegroei ervoor kan zorgen dat dit bemoeilijkt wordt.”
