Wetenschappers hebben voor het eerst een schatting gemaakt hoeveel plastic er op de bodem van de oceaan ligt. Volgens de wetenschappers zou dit wel eens honderd keer meer kunnen zijn dan dat er momenteel aan het oppervlak te zien is.
We weten inmiddels al een tijd dat er veel plastic in de oceaan ronddrijft. Er is laatst zelfs een studie verschenen naar hoeveel microplastics er op de bodem van de oceaan zouden liggen. Er is echter nog nooit eerder onderzoek gedaan naar hoeveel grotere objecten de oceaanbodem vervuilen. Daar komt nu verandering in: in een grootschalig onderzoek komen wetenschappers met een eerste schatting. Wetenschapper Denise Hardesty heeft meegewerkt aan het onderzoek. Ze legt uit: “We weten dat er jaarlijks miljoenen tonnen aan plastic afval in de oceanen eindigen. Wat we echter nog niet eerder wisten was hoeveel hiervan uiteindelijk op de zeebodem terecht kwam. Tijdens dit onderzoek hebben we ontdekt dat de zeebodem in een reservoir is veranderd voor verreweg de meeste vervuiling. Zo schatten we dat er op dit moment ongeveer tussen de 3 en 11 miljoen ton aan plastic schuilgaat in de diepten van de oceaan.” Het onderzoek is het eerste deel van een groter onderzoeksproject dat erop gericht is om de vervuiling van de oceaan beter in kaart te brengen. Het onderzoek is gepubliceerd in het blad Deep Sea Research Part 1: Oceanographic Research Papers.
Voorspellingsmodellen
Voor het onderzoek hebben de wetenschappers twee voorspellingsmodellen gebouwd. Het eerste voorspellingsmodel is gebaseerd op data afkomstig van remote operated vehicles (ROV), zoals onderwaterdrones die tijdens een onderzoek plastic hebben gespot. Het tweede voorspellingsmodel is gebaseerd op data welke zich focust op plastic afkomstig van sleepnetten. Uiteindelijk bleek vooral het eerste voorspellingsmodel op basis van ROVs interessant: hieruit kon opgemaakt worden dat ongeveer 46% van al het plastic in de oceaan zich bevindt op een diepte van minder dan 200 meter. Het omgekeerde is ook waar: 54% van al het plastic in de oceaan bevindt zich op een diepte van meer dan 200 meter. Deze zone reikt tot aan de bodem van de oceaan. Ten slotte deden de wetenschappers ook nog een laatste ontluisterende ontdekking: volgens de voorspellingsmodellen is het waarschijnlijk dat binnenzeeën en zeeën nabij kusten samen ongeveer net zoveel plastic zullen bevatten als alle andere (delen van de) oceanen bij elkaar.
Kennisgat
De resultaten van het onderzoek zijn significant, omdat ze voor het eerst licht proberen te werpen op de vervuiling van de zeebodem zelf. Mede-wetenschapper en teamlid Xia Zhu heeft ook meegewerkt aan het onderzoek. Ze laat weten: “Onze resultaten helpen om een kennisgat te dichten wat betreft het gedrag van plastic in de zee. Het is erg belangrijk om te begrijpen hoe het transport en de opbouw van plastic in de diepe oceaan precies plaatsvindt. Het oppervlak van de oceaan is echt een tijdelijke opslagplaats van plastic. Ons onderzoek wijst uit dat plastic uiteindelijk naar de bodem zal zakken, waar het rond zal blijven slingeren.” Hardesty laat hierbij weten dat dit afval door de tijd heen uiteen zal vallen in kleinere delen. Deze kleinere delen kunnen makkelijker mixen met het sediment van de zeebodem, waardoor ook deze sneller vervuild zal raken.
De onderzoekers wijzen erop dat er per minuut ongeveer een afvalwagen aan plastic afval in de oceanen terecht komt. Toch is niet alles verloren. Zo schrijven de wetenschappers in hun onderzoek dat er een belangrijke reden is waarom de schattingen zo hoog uitvallen: momenteel bestaan er nauwelijks projecten die als doel hebben om het plastic van de zeebodem op te ruimen. In het onderzoek roepen de wetenschappers dan ook alvast op om de zeebodem beter in de gaten te houden. Zhu sluit af: “We verwachten dat er een manier bestaat om de hoeveelheid plastic op de zeebodem terug kunnen dringen. Deze manier bestaat vooral uit het voorkomen dat plastic afval in de zee terecht komt.”
