Met nog acht dagen te gaan staat de teller van het aantal mensen dat een enkeltje naar Mars wel ziet zitten, op ietsje meer dan 165.000. Dat maakt Mars One bekend. Daarmee is de vacature voor astronaut op Mars zonder enige twijfel één van de meest populaire vacante posities ooit.
De meeste aanmeldingen voor de missie naar Mars komen uit de Verenigde Staten (zo’n 23 procent). Maar de Amerikanen worden op de voet gevolgd door Chinezen en Brazilianen die ook naar de rode planeet willen. Maar ook vanuit India, Rusland, Mexico, Spanje en Nederland is interesse getoond in een enkeltje Mars.
De lijnen sluiten
Vanaf eind april 2013 konden al deze wannabe-astronauten zich aanmelden. Binnenkort is die mogelijkheid echter voorbij: eind deze maand kunnen mensen zich niet langer kandidaat stellen.
Selectieprocedure
Vanaf 1 september is er voor Mars One dus een hoop werk aan de winkel. De organisatie zal tussen meer dan 165.000 mensen op zoek moeten naar de beste kandidaten. Die kandidaten zullen vervolgens getraind worden en zich gaan voorbereiden op de missie. Of zij uiteindelijk ook echt naar Mars gaan, is dan nog niet bewezen. Zodra de astronauten hun training hebben voltooid, worden ze aan het publiek gepresenteerd. Het grote publiek moet uit deze volledig getrainde en gekwalificeerde groep vervolgens de mensen kiezen die echt naar Mars gaan.
Ambitieus
Mars One is een ambitieuze private ruimtevaartorganisatie die in 2023 een menselijke kolonie op Mars wil vestigen. In de jaren voorafgaand aan 2023 zal de nederzetting gebouwd worden. In 2023 landen vervolgens de eerste vier astronauten op Mars. Het is de bedoeling dat zij daar blijven: zij zullen nooit meer terugkeren naar aarde. In de jaren die volgen, zullen meer astronauten naar Mars worden gestuurd. In eerste instantie zal de nederzetting daar afhankelijk zijn van de aarde, maar uiteindelijk is het de bedoeling dat deze zelfvoorzienend wordt.
Het is een ambitieus plan, maar volgens Mars One-oprichter Bas Lansdorp is het allemaal zeker haalbaar. Maar lang niet iedereen is overtuigd. Zo stelde André Kuipers begin dit jaar in een interview met Scientias.nl nog zeer sceptisch te zijn over de plannen van Mars One. Hij benadrukte dat bij de missie technieken komen kijken, die nog ontwikkeld moeten worden. “En de kosten zijn enorm.” Ook de straling op Mars wordt door veel experts als een probleem gezien. Net als de basale menselijke behoeften als eten, drinken en toiletteren. Hier op aarde denken we daar vaak niet eens over na, maar op Mars zijn het hele ondernemingen. De technieken die nodig zijn om zo efficiënt mogelijk eten te kweken, voldoende drinkwater te verzamelen en water (urine) te zuiveren worden nu nog ontwikkeld. En we moeten nog wel even op die technieken wachten. “Ik denk nog zo’n twintig tot dertig jaar,” vertelde Rob Suters, betrokken bij een onderzoeksproject naar deze technieken ons eerder dit jaar. Dat staat in schril contrast met de planning van Mars One. Wat dat betreft moest Suters zich dan ook aansluiten bij André Kuipers: “Ik juich dat soort initiatieven wel toe, maar verwacht dat er nog een aantal technologische doorbraken nodig zijn.” Met dat in gedachten is het dan ook nog maar zeer de vraag of zich onder deze 165.000 wannabe-astronauten iemand bevindt die daadwerkelijk als eerste mens voet op Mars gaat zetten.
