Het mysterie van de verdwijnende aal

De afgelopen vijf jaar is de populatie alen met 98 procent afgenomen. De aal – een delicatesse in de Londense keuken – verdwijnt razendsnel. Niet alleen in Engeland, maar ook in Europa. Gek genoeg weet niemand waarom. Onderzoekers zijn bang dat de aal de Thames mijdt en nooit meer terugkomt.

Elk jaar plaatst de organisatie Tidal Thames Conservation Project vallen om de alen te vangen. Vorig jaar vingen de onderzoekers 1500 exemplaren. Dit jaar iets minder dan vijftig. “Alen zijn mysterieuze wezens, maar we zijn erg bezorgd over de snelle afname van de soort in de Thames,” vertelt de manager van het project, Matthew Gollock. “Het is moeilijk om te zeggen wat er gaande is. Het kan aan een aantal factoren te wijten zijn: veranderingen in oceanische gebeurtenissen door klimaatverandering, door mensen gemaakte structuren zoals dammen en de aanwezigheid van ziektes en parasieten.” De afname van het aantal alen speelt in alle Engelse rivieren, maar ook in de rest van Europa laat de soort het afweten.

Wetenschappers denken dat de Europese aal oorspronkelijk uit de Sargassozee in de Atlantische Oceaan komt. De alen doen er zo’n drie jaar over om van die zee in Europese wateren te komen. Ze blijven vervolgens in rivieren zoals de Thames hangen om vervolgens twintig jaar later terug te gaan, te paaien en te sterven.

In 1960 werd de Thames biologisch dood verklaard. De Europese aal was kort daarna één van de eerste vissen die toch een poging in de rivier wilde wagen. Het verdwijnen van de aal zou dan ook gevolgen kunnen hebben voor de andere soorten die in de Thames wonen. “Het lijkt erop dat de tijd er voor de alen in de Thames bijna opzit en dat kan een domino-effect op andere soorten hebben.” Het is dan ook van het grootste belang dat het mysterie van de Europese aal zo snel mogelijk wordt doorgrond.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd