Wetenschappers hebben direct bewijs gevonden voor het bestaan van waterijs op het oppervlak van onze natuurlijke satelliet.
Eerder kwamen wetenschappers al met indirect bewijs voor het bestaan van deze ijsafzettingen op de proppen. Zo leidden ze het bijvoorbeeld af uit het feit dat bepaalde plekken op de polen van de maan wel héél reflecterend waren. Maar het was geen hard bewijs voor de aanwezigheid van waterijs. De waarnemingen konden in theorie immers ook verklaard worden door ongebruikelijk sterk reflecterende maangrond.
Chandrayaan-1
Maar nu komt een team van onderzoekers met direct bewijs voor het bestaan van ijsafzettingen op de polen van de maan. Ze baseren zich op data van NASA’s Moon Mineralogy Mapper (kortweg M3 genoemd), die op het in 2008 gelanceerde Indiase ruimtevaartuig Chandrayaan-1 geschroefd zit. M3 heeft maar liefst drie verschillende aanwijzingen gevonden die definitief aantonen dat de maan over bovengrondse ijsafzettingen beschikt.
Kraters
Het meeste ijs op de polen van de maan bevindt zich in diepe kraters. De bodem van die kraters is permanent in de schaduw gelegen, waardoor het ijs er stand kan houden. Het ijs is mogelijk al stokoud.
Kolonisatie
De aanwezigheid van ijs op het oppervlak van de maan is een opsteker voor de mensen die dromen van een bemande maanbasis. Het ijs aan het oppervlak is voor de eerste kolonisten waarschijnlijk veel beter toegankelijk dan het water dat eerder onder het oppervlak van de maan werd aangetroffen.
Nu bewezen is dat de maan over oppervlakte-ijs beschikt, blijven er natuurlijk nog wel een paar interessante vragen over. Zo willen wetenschappers graag te weten komen hoe het waterijs precies op de huidige locaties is beland en hoe oud het is.
