Als mensachtigen elkaar tegenkwamen, was de kans vrij groot dat ze het gezellig maakten, zo blijkt opnieuw.
Het idee dat onze evolutionaire geschiedenis een vrij eenvoudige geschiedenis is waarin mensachtige soorten elkaar opvolgden en onafhankelijk van elkaar kwamen en gingen, is allang van tafel. Inmiddels is uitgebreid aangetoond dat verschillende mensachtigen niet alleen gelijktijdig en in hetzelfde gebied leefden, maar ook dat deze verschillende mensachtigen zich met elkaar vermengden. Zo is eerder aangetoond dat hedendaagse mensen DNA van oude mensachtigen zoals de Neanderthaler en Denisovamens herbergen. Het toont aan dat onze voorouders het in het verleden met beide mensachtigen op een gegeven moment gezellig hebben gemaakt.
Nog meer ontmoetingen
En het bleef niet bij die twee ontmoetingen, zo stellen onderzoekers nu in het blad PLOS ONE. Een genetische analyse wijst namelijk uit dat Denisovamensen DNA van een nog onbekende mensachtige herbergen en genetisch materiaal van die mensachtige aan moderne mensen hebben doorgegeven. En ook de Neanderthalers hebben lang voor ze de moderne mensen tegen het lijf liepen al eens geslachtsgemeenschap gehad met mensen die niet tot de Homo neanderthalensis behoorden.
Het onderzoek toont aan dat mensachtigen zich lang geleden reeds met verwante soorten vermengden. En dat dat ook relatief vaak gebeurde. Sterker nog: volgens de onderzoekers kun je eigenlijk wel stellen dat vermenging op elk moment dat twee soorten mensachtigen elkaar tegen het lijf liepen heel waarschijnlijk was.
Algoritme
De onderzoekers trekken hun conclusies op een analyse van het genoom van twee Neanderthalers, een Denisovamens en twee moderne mensen. De onderzoekers maakten daarbij gebruik van een nieuw algoritme dat in staat is om DNA-segmenten afkomstig van andere soorten te identificeren, zelfs als de ontmoetingen tussen soorten honderdduizenden jaren geleden plaatsvonden.
Neanderthalers
Het onderzoek wijst uit dat drie procent van het genoom van Neanderthalers afkomstig is van vroege moderne mensen. De Neanderthalers zouden zich tussen 200.000 en 300.000 jaar geleden met deze mensen hebben vermengd. En mogelijk is een deel van het DNA van deze mensen doordat Neanderthalers zich later weer met andere moderne mensen vermengden, ook bij ons terechtgekomen, zo stelt onderzoeker Adam Siepel. “In principe kan het materiaal dat vroege moderne mensen aan Neanderthalers doorgaven via de Neanderthalers tussen 80.000 en 60.000 jaar geleden weer aan een andere groep moderne mensen zijn doorgegeven.”
Denisovamensen
Ook de Denisovamensen vermengden zich lang voor ze onze soortgenoten tegen het lijf liepen al met andere mensachtigen, zo blijkt uit het onderzoek. Ongeveer 1 procent van het genoom van de Denisovamens blijkt afkomstig van een onbekend familielid. Mogelijk gaat het om Homo erectus. Maar, zo stelt Siepel desgevraagd, het kan ook een andere super-archaïsche mensachtige zijn geweest. De ontmoeting tussen de twee soorten liet niet alleen zijn sporen na in het genoom van de Denisovamens, maar ook in dat van moderne mensen waarmee de Denisovamens zich later weer vermengde. Ongeveer 15 procent van het genetisch materiaal dat de onbekende mensachtige aan de Denisovamensen cadeau deed, zou tot op de dag van vandaag in sommige hedendaagse mensen te vinden zijn.
Nog veel te ontdekken
Het onderzoek maakt duidelijk dat mensachtigen zich regelmatig met elkaar vermengden. “We hebben nu substantieel bewijs voor de vermenging van verschillende archaïsche en moderne afstammingslijnen,” stelt Siepel. “Het lijkt erop dat dit relatief vaak voorkwam wanneer groepen in dezelfde tijd en ruimte leefden.”
Siepel verwacht bovendien dat er nog meer van dit soort gebeurtenissen op ontdekking wachten, zo vertelt hij aan Scientias.nl. “Eén van de grootste beperkingen van dit moment is dat heel oude fossiele resten die goed genoeg bewaard zijn gebleven om het genoom ervan in kaart te kunnen brengen, vrij schaars zijn. Maar er duiken door de tijd heen meer fossielen op en de technieken om er DNA aan te onttrekken, verbeteren ook. Net als de analytische methoden die we gebruiken om deze evolutionaire geschiedenissen te achterhalen. Dus er komt zeker nog meer aan!”
