Grootste moa legde kwetsbaarste ei

Wetenschappers hebben ontdekt dat de allergrootste moa’s – de Dinornis robustus en Dinornis novaezealandiae – de eieren met de dunste schalen afleverden. De schalen waren tussen de 1.06 en 1.41 millimeter dik. En dat levert een mysterie op. Want hoe kan een vrouwtje dat zo’n 250 kilo of meer weegt op die kwetsbare eieren zitten?

Al ruim een eeuw houden wetenschappers zich met de moa bezig. De uitgestorven vogelsoort heeft namelijk in totaal 36 eieren voor de wetenschap achtergelaten en die spreken stuk voor stuk tot de verbeelding.

Tien
Volgens de onderzoekers waren er zo’n tien soorten moa’s. Sommigen waren net zo groot als een kalkoen, anderen konden gemakkelijk 2,5 meter hoog worden. Grote vraag was: aan welke moa behoort nu welk ei toe?

Kwetsbaar
De onderzoekers bestudeerden het DNA van de vogels en vergeleken dat met dat van de eieren. Het leverde een waterdichte, maar mysterieuze match op. De grootste en zwaarste moa’s waren verantwoordelijk voor de dunste eierschalen. Uit het onderzoek blijkt zelfs dat deze eieren in vergelijking met de eieren van 3.434 andere vogelsoorten het meest kwetsbaar zijn. Lastig wanneer je als vogel honderden kilo’s weegt.

Huisman?
Het blijft voorlopig nog even gissen naar het broedgedrag van de gigantische vogel, maar onderzoekers hebben wel alvast een aantal hypothesen op een rij gezet. Zo is het mogelijk dat niet het vrouwtje, maar het mannetje de eieren uitbroedde. De grootste mannetjes wogen namelijk ‘maar’ zo’n 75 kilo.

Krullen
Een andere mogelijkheid is dat de moa niet op de eieren ging zitten, maar zich er rond heen boog. Het nest van de moa komt sterk overeen met dat van de familie: emoes en struisvogels. De moa maakte een putje in de grond en legde bij de randen wat bladeren en takken. Het zou kunnen dat de vogel ernaast ging zitten, zich rondom het nest krulde en de jongeren zo beschermde en warm hield.

Moa’s stierven aan het eind van de dertiende eeuw uit, maar blijven tot de verbeelding spreken. Ze houden wetenschappers al lang bezig met hun enorme lengte en mysterieuze broedgedrag.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd