De ruimtesteen – die een diameter van zo’n 1000 meter heeft – passeert onze planeet op een afstand van ‘slechts’ iets meer dan 4 miljoen kilometer.
De planetoïde in kwestie draagt de naam 7335 1989JA. En komende woensdag om 16.26 uur zal de afstand tussen de ruimtesteen en onze planeet het kleinst zijn en 4.02 miljoen kilometer bedragen. Daarmee is de afstand tussen onze planeet en de ruimtesteen ongeveer 10 keer groter dan de afstand tussen de aarde en de maan.
Geen paniek
We hebben dan ook niets van deze ruimtesteen te vrezen, zo benadrukt NASA. Toch is het wel een bijzondere scheervlucht. Want met een omvang van 1036 meter is 7335 1989JA tamelijk uniek. Van de bijna 29.000 aardscheerders – planetoïden die zich in de nabijheid van onze planeet wagen – die tot op heden zijn ontdekt, zijn er slechts 878 groter dan 1000 meter.
Het komt dan ook niet zo heel vaak voor dat zo’n grote planetoïde zich in de buurt van de aarde waagt. Sterker nog; 7335 1989JA is de grootste planetoïde die dit jaar op relatief kleine afstand langs de aarde scheert.
Meer scheervluchten
Dat ruimtestenen langs onze planeet scheren is op zichzelf natuurlijk niet heel bijzonder. Volgens NASA zijn er elke maand zelfs tientallen ruimtestenen die binnen een afstand van 0,05 AU (oftewel 0,05 keer de afstand tussen de aarde en de zon, oftewel bijna 7,5 miljoen kilometer) langs de aarde zoeven. Sommigen daarvan kennen we al jaren. Maar het komt ook regelmatig voor dat een planetoïde pas kort voor dat deze zich in de nabijheid van onze planeet waagt, wordt ontdekt.
Geen gevaar
Hoewel de meeste aardscheerders vrij klein zijn en dus geen enorme bedreiging voor de aarde vormen, zijn er natuurlijk ook exemplaren bij die qua grootte angst inboezemen. Op dit moment zijn onderzoekers echter geen grote planetoïden bekend die op korte termijn (in de komende 100 jaar ) een significante bedreiging voor de aarde vormen.
Potentieel gevaarlijk
Wel is er een lijst met potentieel gevaarlijke planetoïden. Op deze lijst vinden we meer dan 2000 planetoïden die zich zo af en toe binnen 7,5 miljoen kilometer afstand van de aarde wagen en/of groter zijn dan 140 meter. Ook 7335 1989JA kan op basis van die definitie tot de potentieel gevaarlijke planetoïden worden gerekend. Dat wil zeker niet zeggen dat deze gedoemd is om in de toekomst een gevaar voor de aarde te gaan vormen. Het geeft alleen maar aan dat we hier te maken hebben met een planetoïde die zich relatief dicht in de buurt van de aarde waagt én een zodanige omvang heeft dat een botsing met de aarde catastrofale gevolgen zou hebben. Of zo’n botsing ook plaats gaat vinden, is een ander verhaal; dat is sterk afhankelijk van de baan van de ruimtesteen. Zodra nieuwe aardscheerders worden ontdekt, proberen astronomen dan ook zoveel mogelijk waarnemingen te doen om de baan ervan zo nauwkeurig mogelijk vast te stellen. Want als je weet welke baan een planetoïde volgt, kun je gaan voorspellen waar deze zich in de toekomst bevindt en nagaan of deze in die toekomst gevaarlijk dicht bij de aarde in de buurt komt. En nogmaals; voor de ons bekende potentieel gevaarlijke planetoïden geldt dus dat er geen één is die op korte termijn – dus in de komende 100 jaar – een significante kans heeft om op de aarde te slaan.
Toekomstige scheervluchten
Ook 7335 1989JA dus niet. Van de baan van deze planetoïde hebben astronomen inmiddels ook een vrij goed beeld. Zo weten ze bijvoorbeeld dat deze in juni 2055 opnieuw langs de aarde zal scheren. En ook in mei 2081 en mei 2114 komt de planetoïde weer even langs. Tijdens geen van deze scheervluchten komt de planetoïde echter zo dichtbij als komende woensdag het geval is.
Hoewel ons op dit moment geen planetoïden bekend zijn die een gevaar voor de aarde vormen, weten we dat onze planeet niet altijd de dans kan ontspringen. Zo zijn op het aardoppervlak zijn verschillende kraters te vinden die getuigen van eerdere inslagen. Sommige daarvan – zoals de inslag zo’n 66 miljoen jaar geleden in wat nu Mexico is – hadden een enorme impact op onze planeet. Mocht er in de toekomst toch onverhoopt een forse planetoïde op ramkoers met de aarde komen te liggen dan hopen onderzoekers een vergelijkbaar doemscenario af te kunnen wenden. En wel door de baan van de planetoïde te wijzigen. Daar zal binnenkort al een beetje mee geoefend gaan worden, tijdens de DART-missie. Deze missie voert naar de planetoïde Didymos waar een klein maantje – Dimorphos genaamd – omheen cirkelt. Tijdens de missie zal het DART-ruimtevaartuig zichzelf opzettelijk tegen het kleine maantje te pletter vliegen, met als doel de baan ervan te veranderen. Het experiment moet uitwijzen of de methode geschikt is om in de toekomst gevaarlijke planetoïden af te buigen.