We kunnen er niets aan doen: tijdens een enerverend betoog of groots verhaal gaan onze handen vanzelf ‘meevertellen’ door kleine en grote gebaren te maken. Uit onderzoek van de universiteit van Chicago blijkt nu dat die (vaak onbewuste) gebaren een grotere invloed hebben dan gedacht: ze kunnen onze gedachten veranderen en bijdragen aan ons vermogen om dingen te begrijpen.
De onderzoekers verzamelden een aantal proefpersonen en schotelden ze de Torens van Hanoi voor. U weet wel: de puzzel met de schijven (zie hieronder). Zodra de proefpersonen de opdracht hadden afgerond namen de wetenschappers ze mee naar een andere kamer en vroegen ze om te beschrijven hoe ze het hadden gedaan. Daarbij is het gebruik van gebaren vrijwel onvermijdelijk.
Na het praatje met de wetenschappers werden de proefpersonen teruggestuurd en kregen ze de opdracht om de puzzel nog een keer op te lossen. Wat de proefpersonen echter niet wisten, was dat de onderzoekers een aantal schijven zwaarder hadden gemaakt. Zo was de kleine schijf nu niet meer met één hand op te tillen, maar moesten de proefpersonen twee handen gebruiken.
Sneller
Mensen die eerder met behulp van twee handen gebaarden hoe ze de puzzel oplosten, wisten de opdracht veel sneller te klaren dan mensen die met één hand gebaarden. Sterker nog: hoe meer gebaren er met één hand gemaakt werden, hoe langer de proefpersonen over de opdracht deden.
WIST U DAT…
Beïnvloeden
De onderzoekers concluderen dat de studie aantoont dat gebaren wel degelijk onze gedachten beïnvloeden. De proefpersonen hadden de puzzel tijdens het gesprek in gedachten opgelost en de manier waarop lag nu mede door de gebaren in hun gedachten verankerd. De mensen die met één hand gebaarden, moesten daarom meer moeite doen om zich aan de zwaardere schijven aan te passen, zo suggereren de wetenschappers.
Het onderzoek kan van grote waarde zijn voor het onderwijs. Als gebaren ons helpen om zaken beter te begrijpen en te onthouden, kan het waardevol zijn om deze ook in de klas toe te passen.
