De James Webb-telescoop trakteert ons inmiddels bijna wekelijks op allerlei kosmische lekkernijen. Geen slagroomtaart of saucijzenbroodjes, maar verrukkelijke ruimtefoto’s om de vingers bij af te likken. Deze week deze prachtige foto van samensmeltende spiraalstelsels.
Arp 220 bevindt zich op 250 miljoen lichtjaar van de aarde, maar is toch heel goed zichtbaar in infrarood licht. Het perfecte doel voor de James Webb-telescoop. Deze telescoop neemt namelijk infrarood licht waar. Arp 220 heeft een helderheid van meer dan een biljoen zonnen. In vergelijking: onze Melkweg heeft een helderheid van ongeveer tien miljard zonnen.
700 miljoen jaar geleden begonnen de twee sterrenstelsels te botsen. Dit leidde tot een toename van stervorming. Zo bevinden er ongeveer tweehonderd grote sterrenclusters in een dichtbevolkt, stoffig gebied van ongeveer 5000 lichtjaar breed. Dit is ongeveer vijf procent van de diameter van onze Melkweg. Maar: de hoeveelheid gas in dit kleine gebied is gelijk aan al het gas in ons hele Melkwegstelsel!
Eerder vonden radiotelescopen honderd supernovarestanten in een gebied kleiner dan 500 lichtjaar. De Hubble-ruimtetelescoop onthulde waar de kernen van de oorspronkelijke sterrenstelsels zich bevinden, namelijk 1.200 lichtjaar uit elkaar. De foto hierboven heeft een breedte van ruwweg 120.000 lichtjaren (als Arp 220 als uitgangspunt wordt genomen). Dit betekent dat de kernen haast niet te onderscheiden zijn. Verder blijkt uit onderzoek van het Chandra röntgenobservatorium dat beide kernen supermassieve zwarte gaten huisvesten.
Er zijn ook al vaker foto’s gemaakt van Arp 220. Leg de foto van de James Webb-telescoop maar eens naast deze foto van de Hubble-telescoop. Twee totaal verschillende beelden, omdat de telescopen andere golflengten observeren.
