Het krachtigste raketwerk ter wereld is weer thuis. SpaceX’s Starship voltooide zijn elfde en laatste testvlucht van het huidige ontwerp feilloos. Alle cruciale manoeuvres, van lancering tot landing, slaagden, waarmee de weg is vrijgemaakt voor de grotere orbitale versie. Wij blikken graag terug…
In de nacht van 14 oktober om 01:23 uur Nederlandse tijd (18:23 uur lokale tijd – de dag ervoor) steeg een vuurbal op vanuit Zuid-Texas, V.S.. SpaceX’s Starship, de krachtigste raket ooit gebouwd, vertrok voor zijn elfde en tevens laatste testvlucht in zijn huidige vorm. Deze geslaagde missie markeert het einde van een testfase en is de opmaat naar een nog grotere en krachtigere versie van het ruimtevaartuig. In dit ‘ruimtefoto van de week-artikel’ tonen we je graag alle pracht die met deze vlucht gepaard ging.
Een vlucht volgens het boekje
Elf was het magische getal voor SpaceX. De vlucht, die live werd gestreamd, verliep van begin tot eind vlekkeloos. De Super Heavy eerste trap (of ‘booster’), uitgerust met 33 Raptor-motoren, stuwde de raket omhoog en voerde, na te werden gescheiden van de tweede trap, succesvol een ‘boostback’-burn uit – voor de terugkeer. In een indrukwekkende finale stortte de booster zich niet simpelweg in zee, maar hing hij even letterlijk boven het water in de Golf van Mexico alvorens zijn motoren uit te zetten voor een gecontroleerde zachte duik in het water. Deze unieke landingsmanoeuvre was een test voor de volgende generatie boosters.
De bovenste trap in de hoofdrol
Terwijl de eerste trap terugviel, zette het Starship-ruimteschip (de tweede trap) zijn reis voort. Na het voltooien van zijn hoofdmanoeuvre om in een (nabij ) circulaire baan om aarde te raken, vinkte het een reeks kritieke handelingen van de checklist. Het wist succesvol acht dummy Starlink-satellieten uit te zetten, herstartte een Raptor-motor in het vacuüm van de ruimte – een cruciale vaardigheid voor toekomstige missies – en doorstond tot slot succesvol de gloeiende terugkeer in de atmosfeer. Opzettelijk was een aantal hittetegels verwijderd om de tolerantie van het hitteschild te testen, een test die het vaartuig glansrijk doorstond. Uiteindelijk maakte Starship ook een zachte landing, maar dan in de Indische Oceaan.
Dit succes was geen op zichzelf staande prestatie, maar de bekroning van een intensief testprogramma. Van de elf vluchten kende het programma vijf tegenslagen, maar de laatste twee vluchten, inclusief deze, waren volkomen succesvol. De gebruikte booster was bovendien een veteraan: hij vloog eerder tijdens de achtste test en 24 van zijn 33 motoren werden ook al hergebruikt van eerdere vluchten.
Op naar de orbitale versie
Met deze geslaagde vlucht is het tijdperk van de Starship Versie 2 afgesloten. De focus verschuift nu volledig naar de volgende iteratie: Starship Versie 3. Deze grotere en krachtigere raket, die naar verwachting in 2026 zijn debuut maakt, is ontworpen voor volledig orbitale vluchten. De belangrijkste volgende stap is het testen van orbitaal bijtanken, een technologie die onmisbaar is voor maanlandingen en missies naar Mars. NASA rekent op een maanlander-variant van dit Starship-ontwerp voor de terugkeer van astronauten op de maan tijdens de Artemis III-missie; de ‘HLS’.
De perfecte vlucht van Starship was meer dan alleen een spectaculair schouwspel; het was een cruciale demonstratie van betrouwbaarheid. Elke geslaagde manoeuvre brengt de visie van een volledig herbruikbaar ruimte transportsysteem, dat de Maan en Mars binnen bereik moet brengen, een concrete stap dichterbij. Kijk hieronder eventueel de hoogtepunten van de lancering na, in video:
