Studenten van de universiteit van Tokio hebben een ruimtemodule ontworpen en gebouwd. Op 21 mei ging het apparaat de lucht in. Eindbestemming: Venus. De maand is echter nog niet om of de studenten zijn het contact met hun ruimtevehikel al kwijt.
De module was niet veel groter dan een kleine oven en draagt de naam UNITEC-1. Het apparaatje ging mee met de door de Japanners gebouwde satelliet Akatsuki. Deze moet rondom Venus gaan cirkelen.
Chips
Het doel van UNITEC-1 was achterhalen hoe lang bepaalde computerchips het in de ruimte uithouden. In de module zaten zes verschillende chips van zes verschillende Japanse universiteiten. Met behulp van een kleine camera en een stralingsdetector werd gekeken hoe de chips het in de ruimte uithielden.
Stilte
Kort na de lancering was er nog contact met UNITEC-1, maar enkele uren later viel de communicatie stil. Sinds die tijd is niets meer van de module vernomen. De kans is groot dat de module de rit niet overleefd heeft, maar de studenten doen er desalniettemin alles aan om contact te leggen met UNITEC-1.
Beagle 2
Lang was het ontwerpen en bouwen van ruimtevaartuigen en modules alleen weggelegd voor ruimtevaartorganisaties. De eerste uitzondering op deze regel was de Beagle 2 marsrover. Deze werd gebouwd door universiteiten en bedrijven, maar ook dat ging fout. Op de dag dat de rover zou landen, ging het contact verloren. Sindsdien – 2003 – is niets meer van de Beagle 2 vernomen.
Toch vermoeden deskundigen dat bedrijven en universiteiten in de toekomst steeds vaker bij de bouw en ontwikkeling van ruimtevaartuigen betrokken worden. “Ik denk dat dit in de nabije toekomst de trend zal zijn,” meent Robert Twiggs, één van de ontwikkelaars van de CubeSats, kleine satellieten. “Ik verwacht dat studenten nu enkele missies plannen en binnen vijf jaar proberen uit te voeren.”