Drijvende afvalemmer slurpt afval uit de oceanen

Een Spaanse organisatie werkt aan een afvalemmer voor op het water. De drijvende emmer slurpt water op, filtert het afval eruit en spuwt het water weer uit.

Plastic in de oceanen: het is een enorm probleem. Vorig jaar nog schatten onderzoekers dat er jaarlijks tussen de 4,8 en 12,7 miljard kilo plastic in de oceanen belandt. En dat plastic zorgt voor serieuze problemen. Zeedieren komen erin vast te zitten en verdrinken. Of ze eten het op. Zo is uit onderzoek gebleken dat maar liefst 80 procent van de zeevogels plastic in de buik heeft zitten. En dat kan ernstige gevolgen hebben: van verstopping tot de dood aan toe.

Consumptie aanpakken
De aanpak van dit probleem dient tweeledig te zijn. Zo moeten we ervoor zorgen dat er minder plastic in de oceanen belandt. Steeds meer overheden zien dat ook in en het leidde in diverse landen – waaronder Nederland – onder meer tot een verbod op de gratis plastic tas. Een verbod dat werkt, zo suggereren cijfers uit Groot-Brittannië. Sinds het winkelend publiek daar moet betalen voor een plastic tasje worden er miljarden tasjes minder mee naar huis gesleept.

Opruimen
Maar de plastic-consumptie aanpakken, is maar een deel van het verhaal. Daarnaast moeten we ook het plastic dat reeds in de oceaan is beland en in de toekomst het water nog weet te vinden, opruimen. Maar hoe kun je dat nu het beste doen? Een organisatie op Mallorca komt met een verrassend eenvoudige oplossing. Een afvalemmer voor op zee. “We hebben afvalemmers voor op het land, dus waarom eigenlijk voor op zee? Dat was een beetje de gedachte,” vertelt Pete Ceglinski, mede-oprichter van The Seabin Project aan Scientias.nl.

Seabin
Samen met enkele andere enthousiastelingen bedacht hij de Seabin. Een soort drijvende afvalemmer, speciaal ontwikkeld om water te ontdoen van plastic en allerlei ander afval. “Water wordt er van bovenaf in getrokken en glijdt door een net,” vertelt Ceglinski. In dat net blijft al het afval achter. “Vervolgens wordt het water er aan de onderzijde weer uitgepompt. Het is eigenlijk heel simpel.” Maar kan deze eenvoudige afvalemmer echt het verschil gaan maken? “Elke emmer zal naar schatting zo’n 1,5 kilo afval per dag vangen. In een jaar tijd kan zo’n emmer meer dan een halve ton afval verzamelen.” Overigens verzamelt de emmer naast plastic (tot wel 2 millimeter kleine deeltjes) en allerlei andere soorten afval ook olie.

Een ander voordeel van de Seabin: deze moet regelmatig geleegd worden en dat kan een educatief momentje zijn voor bijvoorbeeld scholieren. Vandaar dat ook zij bij het project betrokken worden. Afbeelding: Seabin.
Een ander voordeel van de Seabin: deze moet regelmatig geleegd worden en dat kan een educatief momentje zijn voor bijvoorbeeld scholieren. Vandaar dat ook zij bij het project betrokken worden. Afbeelding: Seabin.
Dicht bij de consument
Seabin is natuurlijk lang niet het enige initiatief dat erop gericht is de oceanen van plastic te bevrijden. Maar de emmer onderscheidt zich volgens Ceglinski duidelijk van die andere plannen. Dat begint al met de plek waar deze wordt ingezet. Niet op volle zee, maar in havens. “Dicht bij de bron van het afvalprobleem: de consument op het land.” Daarnaast is Seabin volgens Ceglinski een vrij goedkope en eenvoudige oplossing. En van het plastic dat gevangen wordt, kunnen nieuwe Seabins worden gemaakt: dan is het cirkeltje weer rond.

Enthousiasme
Het enthousiasme rond de Seabin is in ieder geval groot. Ceglinski en zijn collega’s ontvangen naar eigen zeggen dagelijks honderden berichten van mensen wereldwijd die een Seabin willen bestellen. Ook de crowdfunding-campagne die aan de ontwikkeling van het prototype voorafging, was een groot succes. In korte tijd werd er meer dan 260.000 dollar door het publiek gedoneerd. Toch blijven Ceglinski en zijn collega’s nuchter. Ze stellen dat de Seabin alleen de oceanen niet van al het afval kan bevrijden. Daartoe zal toch vooral het gedrag van mensen moeten veranderen. En daarbij kan de Seabin helpen. Bijvoorbeeld door scholieren te betrekken bij het legen van de afvalemmers in hun eigen omgeving. Dan wordt namelijk pijnlijk duidelijk hoe groot het probleem is én blijkt het bovendien geen ver-van-mijn-bed-show te zijn.

Momenteel werkt Seabin Project aan een prototype dat later getest zal worden voor de kust van Mallorca en in de haven van het Franse La Grande Motte. Als alles volgens plan gaat, kan de Seabin begin volgend jaar al op de markt komen. Aan havens, jachtclubs, eigenaars van boten en overheden aan zee dan de taak om de Seabin aan te schaffen. Wat dat precies gaat kosten, is nog onduidelijk. Dat wordt later dit jaar bekend.

Bronmateriaal

Interview Pete Ceglinski

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd