Dorstige Peruanen omarmen bergmist

Inwoners van het droge Lima en omgeving vangen de bergmist met netten. Ze condenseren de mist letterlijk druppel voor druppel, waarna het in grote tanks wordt opgeslagen. Jaarlijks valt in Lima slechts enkele druppels regen. De mist die acht maanden boven de bergen hangt, is dan ook meer dan welkom.

“Puur water van mist, kun je dat geloven?” vraagt Noe Neira, leider van de gemeenschap in de regio Bellavista. “Er zat zoveel water in de lucht en we wisten niet hoe we er ons voordeel mee moesten doen.”

Lima moet het voor de watervoorziening vooral hebben van het water dat uit de gletsjers komt zetten. En dat wordt steeds minder; de afgelopen jaren is de hoeveelheid water met twaalf procent afgenomen. Met name aan de droge kust – waar zo’n tweederde van de bevolking van Peru woont – is dat goed merkbaar.

De afgelopen tien jaar is Peru economisch enorm gegroeid, maar dat betekent niet dat ook de levensstandaard erop vooruit gaat. Een kwart van de bevolking heeft nog steeds geen toegang tot een werkend toilet en schoon drinkwater.

De bergmist is dus van harte welkom. Maar duur. Het water wordt in tanks opgevangen en vervolgens tegen een hoge prijs: 0,71 dollar oftewel 0,50 euro, verkocht. Ter vergelijking: de rijken die wel kraanwater hebben, betalen voor dezelfde hoeveelheid tien keer zo weinig.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd