Lang werd gedacht dat koraalriffen juist leiden tot meer CO2-uitstoot, maar dat zit toch anders: onder bepaalde voorwaarden kunnen ze ook CO2 opnemen.
Voor het eerst hebben onderzoekers aangetoond dat koraalriffen niet alleen maar CO2 uitstoten, zoals altijd werd gedacht. De internationale studie onder leiding van de University of Queensland liet zien dat stof dat in zee waait vanuit nabijgelegen woestijnen de koraalriffen verandert in opslagplaatsen voor CO2.
Woestijnstof doet wonderen
Professor Hamish McGowan zegt dat ze de ontdekking deden toen onderzoekers een correlatie opmerkten tussen de influx van CO2 en periodes waarin er veel stof in de atmosfeer zat in de buurt van de koraalriffen. “We waren verrast dat de rol van woestijnstof zo belangrijk was bij de switch van koraalriffen van CO2-bron naar CO2-opslag”, aldus McGowan. “Dit proces werd altijd onmogelijk geacht, maar ons onderzoek bewijst het tegendeel.”
De onderzoeker legt uit: “We ontdekten dat de ophoping van stof in het water van de Golf van Akaba dat traditioneel weinig voedingsstoffen en chlorofyl (bladgroen) bevat, eigenlijk juist een voedingsbodem was voor het koraal, waardoor het groeide en de fotosynthese in de rif-ecosystemen verbeterde.” De Golf van Akaba is een zeearm van de Rode Zee tussen Egypte, Israël, Jordanië en Saoedi-Arabië.
Onder kritieke drempel
De resultaten van de studie kunnen behoorlijke invloed hebben op het klimaatbeleid. Volgens de professor kan nu beter berekend worden hoe het zit met de CO2-opslag in ’s werelds oceanen. “Dit levert informatie op voor de voorspellingen van de impact van CO2 op het klimaat en klimaatsensitieve ecosystemen zoals de koraalriffen.”
De door woestijnstof gevormde riffen kunnen nu een schuilplaats zijn voor koraal, denkt professor Nadav Lensky. “In deze studie maten we ook extreme verdampingscijfers boven de koraalriffen in de golf van Akaba in het noordelijkste puntje van de Rode Zee. Dit proces consumeert grote hoeveelheden hitte en houdt de watertemperatuur onder de drempel die koraalverbleking veroorzaakt”, legt de onderzoeker uit. “Gecombineerd met de positieve impact van de stofafzettingen wordt de Golf van Akaba zo een meer ondersteunende omgeving voor groeiend koraal.”
Verschil in seizoenen
Eerder onderzoek richtte zich vooral op de relatie tussen de opwarming van de aarde en de verbleking van het koraal. Deze studie neemt ook de watertemperatuur mee, waardoor dus positievere resultaten ontstaan. Professor Lensky legt uit dat deze bevindingen het beter mogelijk maken om de rol van extreem hoge watertemperaturen vast te stellen bij de verbleking van koraal. “Ons onderzoek heeft de cruciale rol van lokale meteorologie en de voorkomende weerpatronen duidelijk gemaakt voor het bepalen van de watertemperatuur bij de riffen”, aldus de professor. “Om nu beter te begrijpen hoe woestijnstof invloed heeft op de uitruil tussen CO2 in de lucht en in de zee moeten we meer onderzoek doen naar hoe dit verandert in verschillende seizoenen en op verschillende locaties, zoals bij de koraalriffen in het noordwesten van Australië.”
Maar mogelijk kan dus woestijnstof een positieve invloed hebben op het behoud van koraalriffen en de opvang van CO2 verbeteren.
Volgens Canadees onderzoek is de helft van de koraalriffen sinds de jaren 50 verdwenen, zo schreven ze in vakblad One Earth. Tot die conclusie kwamen ze na dataverzameling over visvangst en biodiversiteit in 3582 riffen in 87 landen. De mens is de hoofdschuldige: overbevissing, vervuiling en vooral de opwarming van de aarde, waardoor ook de oceaantemperaturen stijgen zijn de oorzaken. In koraalriffen wonen grote hoeveelheden organismen. Daarom zijn ze belangrijk voor ecosystemen. Er moet heel wat gebeuren om de koraalriffen van de ondergang te redden: als het ons lukt om de opwarming van de aarde onder de 1,5 graad te houden, dan kan 30 procent van de koraalriffen deze eeuw behouden blijven.
