Om natuurgebieden te monitoren worden steeds vaker camera’s en drones ingezet. Reuzehandig, alleen ontdekten onderzoekers van Cambridge iets heel naars: ze worden ook gebruikt om vrouwen in de gaten te houden.
Dr. Trishant Simlai, een onderzoeker van Cambridge, bracht veertien maanden door in de buurt van het Corbett-tijgerreservaat, een nationaal park in het noorden van India. Daar interviewde hij 270 lokale bewoners, onder wie veel vrouwen uit omliggende dorpen.
Zijn rapport onthult hoe boswachters in het nationale park opzettelijk drones inzetten om de vrouwen te intimideren en hen uit het bos te verjagen, zodat zij daar geen voedsel meer kunnen verzamelen, terwijl dit wel hun wettelijk recht is.
Niet vrij
In het noorden van India is het leven voor vrouwen geen pretje. Ze beschouwen het bos als een toevluchtsoord om even weg te zijn van hun dominante, vaak alcoholistische mannen. Maar zij vertelden Simlai dat ze zich bekeken en geremd voelen nu er overal camera’s hangen. Daardoor praten en zingen ze veel zachter. Nu kun je denken: is dat erg? Ja, ten eerste omdat de vrouwen zich niet meer vrij voelen en ten tweede – nog erger – omdat het de kans vergroot op onverwachte ontmoetingen met wilde dieren zoals olifanten en tijgers. Een vrouw die Simlai interviewde, is inmiddels omgekomen bij een tijgeraanval.
De onderzoeker legt een extreem geval van doelbewuste monitoring en intimidatie bloot, maar het gebeurt ook subtieler. Mensen worden vaak onbedoeld gefilmd door camera’s die toezicht houden op wilde dieren, ook in andere delen van de wereld, zoals in Europa.
Opschudding
“Niemand had kunnen voorzien dat camera’s, bedoeld om zoogdieren in de Indiase bossen te monitoren, een enorme negatieve impact zouden hebben op de mentale gezondheid van lokale vrouwen in deze gebieden”, aldus Simlai, socioloog aan de University of Cambridge en hoofdauteur van het rapport.
“Deze bevindingen hebben behoorlijk wat opschudding veroorzaakt binnen de natuurbeschermingsgemeenschap. Het is heel normaal om deze technologie te gebruiken om wilde dieren te monitoren, maar dit benadrukt dat we er zeker van moeten zijn dat ze geen onbedoelde schade veroorzaken”, voegt professor Chris Sandbrook van Cambridge toe. “Surveillancetechnologie die bedoeld is om dieren te volgen, kan gemakkelijk worden gebruikt om mensen te observeren, wat hun privacy schendt en hun gedrag verandert.”
De vrouwen die in de buurt van het Corbett-tijgerreservaat wonen, gebruiken het bos dagelijks. Het is essentieel voor hun manier van leven: ze verzamelen brandhout en kruiden in het bos, bespreken er hun problemen en zingen traditionele liederen.
Intimidatie via Facebook
In deze landelijke gebieden zijn huiselijk geweld en alcoholisme wijdverbreid. De meeste vrouwen brengen daarom veel tijd door in het bos om te ontsnappen aan hun moeilijke thuissituatie. De vrouwen vertelden Simlai dat nieuwe technologieën, die worden ingezet onder het mom van natuurbescherming, worden gebruikt om hen te intimideren en macht over hen uit te oefenen. “Een foto van een vrouw die naar het toilet ging in het bos – vastgelegd door een camera die zogenaamd bedoeld was voor het monitoren van wilde dieren – werd gedeeld in lokale Facebook- en WhatsApp-groepen als opzettelijke intimidatie”, vertelt Simlai.
“Ik ontdekte dat lokale vrouwen sterke banden vormen terwijl ze samen in het bos werken, en ze zingen terwijl ze brandhout verzamelen om aanvallen door olifanten en tijgers te voorkomen. Als ze camera’s zien, voelen ze zich geremd omdat ze niet weten wie hen bekijkt of beluistert, met als gevolg dat ze zich anders gedragen. Vaak zijn ze veel stiller, wat hen in gevaar brengt.”
In gebieden zoals Noord-India is de identiteit van lokale vrouwen nauw verbonden met hun dagelijkse activiteiten en sociale rol in het bos. De onderzoekers benadrukken dan ook dat het belangrijk is dat ze daarmee kunnen doorgaan zonder dat ze worden tegengewerkt door mannelijke gluurders. Dit moet worden meegenomen bij het lokale bosbeheer.
