De Zodiac Killer vermoordde meerdere mensen, maar werd nooit gepakt: een mysterieuze code zou zijn identiteit verborgen houden.
De afgelopen maanden heeft u op Scientias.nl alles kunnen lezen over mysterieuze geschriften die onmogelijk te ontcijferen lijken. Het Voynichmanuscript bijvoorbeeld. En Kryptos: een code die honderden mensen nog steeds bezighoudt. De code van de Zodiac Killer mag zich in dat rijtje scharen. Een deel ervan is weliswaar opgelost, maar uit de laatste drie delen lijkt niemand wijs te kunnen. Zonde, want de codes zouden wel eens de identiteit van de Zodiac Killer kunnen vrijgeven.
In 1969 worden in het noorden van Californië met enkele regelmaat moorden gepleegd. Van de dader ontbreekt elk spoor. Op 1 augustus 1969 lijkt daar verandering in te komen. Op de redactie van de San Francisco Chronicle arriveert een brief (zie hiernaast) waarin iemand claimt de moorden gepleegd te hebben. De briefschrijver komt geloofwaardig over. Zeker omdat er in de brief details over de moorden staan vermeld die niemand – behalve de politie – weet. Bij de brief bevindt zich ook een code. De briefschrijver eist dat deze in de krant geplaatst wordt. Anders gaat hij nog meer mensen vermoorden. Ook staat er in de brief vermeld dat de code uit drie delen bestaat. Eén deel is in handen van de San Francisco Chronicle. De andere twee delen zijn naar twee andere kranten gestuurd. Volgens de Zodiac zou de code zijn identiteit verraden.
Zowel de FBI als de CIA buigt zich over de code. Zonder succes. Besloten wordt om de codes te publiceren. Een dag later komt een echtpaar – Donald en Bettye Harden – met de oplossing van de code (zie een deel ervan hiernaast). Hoe hadden ze de code gekraakt? De Hardens waren eerst op zoek gegaan naar de symbolen die het vaakst voorkwamen en gingen ervan uit dat deze voor de ‘e’ stonden. En als twee dezelfde symbolen naast elkaar stonden, moesten het wel ‘ee’ of ‘ll’ of ‘ss’ betekenen: de twee letters die het vaakst samen gebruikt werdne. En zo ontcijferden ze de code langzaam maar zeker. Gemakkelijk was het niet. De briefschrijver had namelijk nogal wat spelfouten gemaakt en gebruikte meerdere symbolen voor één letter. Maar uiteindelijk kwam het echtpaar eruit. En dit stond er:
Tot grote teleurstelling van velen gaf dit deel van de puzzel geen antwoord op de vraag wie de Zodiac Killer nu precies was. Het vertelde alleen iets over zijn (verwarde) motieven. Even werd er vermoed dat de laatste tekens een anagram van zijn naam waren, maar ook dat leverde niets op.
Ondertussen bleven de brieven komen en werd er ook nog steeds gemoord. De Zodiac Killer – zo noemt hij zichzelf in één van zijn brieven – eist in zijn brieven meer dan dertig moorden op. Slechts enkele ervan kunnen met zekerheid aan hem worden toegewezen. De politie zet alles op alles om de Zodiac Killer te vinden, maar tast ondanks alle brieven in het duister. Enkele geschriften gaan gepaard met codes waarvan het grootste deel tot op de dag van vandaag niet kan worden opgelost. Op 8 november 1969 stuurt de Zodiac Killer de 340 symbolen tellende code op (zie hiernaast). In april 1970 volgt een code die ervoor zorgt dat veel mensen op het puntje van hun stoel zitten. De Zodiac Killer schrijft: ‘My name is…’ gevolgd door de code. Even wordt er gedacht dat de identiteit van de moordenaar binnen handbereik is. Maar zowel de eerstgenoemde als de laatstgenoemde code wordt nooit gekraakt. In juni 1970 komt de laatste code binnen. Het zijn deze drie codes waarvan de betekenis nog nooit is achterhaald. Tot op de dag van vandaag proberen mensen ze te ontrafelen en zo nu en dan duikt er weer iemand op die beweert de code gekraakt te hebben. Maar overtuigend zijn de vertalingen nooit.
In 1974 stuurt de Zodiac Killer zijn laatste brief. En daarna wordt het stil. Het onderzoek naar de moorden en de Zodiac Killer loopt nog steeds. Maar de kans dat de politie de moordenaar ooit nog (levend) te pakken krijgt, lijkt klein. En daarmee zal ook de betekenis van de honderden symbolen waarschijnlijk nooit duidelijk worden.
