Afgelopen nacht was het zover: de supermaan gaf acte de présence. Wellicht heb je het gemist of gooide plaatselijke bewolking roet in het eten. In dat geval hebben we goed nieuws: we hebben de foto’s nog!
Bijvoorbeeld deze foto’s, gemaakt door Maggie en Rick, gewoon vanaf het dak van hun huis in Toronto.
Of deze, gemaakt door Mellissa Briley. Ze maakte de foto een half uur voor zonsopgang. Te zien is hoe de maan boven de Korintische Golf ‘zweeft’.
Nog zo’n prachtig kiekje van Stephen Mudge. Hij fotografeerde de supermaan boven een gebouw dat toebehoort aan de Mormonen van Brisbane (Australië).
De ‘supermaan’ is het resultaat van de ovaalvormige baan die de maan rond onze aarde trekt. Dankzij die ovaalvormige baan is de maan de ene keer ver van de aarde verwijderd (apogeum) en komt de maan op een ander moment juist heel dichtbij (perigeum). De maan heeft een omlooptijd van zo’n 27 dagen. Dus de maan komt met grote regelmaat dichtbij de aarde. Maar dat maakt de maan nog niet tot een ‘supermaan’. Daarvan wordt pas gesproken als het moment waarop de maan het dichtst bij de aarde staat (perigeum) ongeveer samenvalt met het moment waarop het volle maan is. Dat gebeurt ietsje minder vaak, maar toch nog vrij regelmatig. 2014 telt bijvoorbeeld vijf supermanen, waarvan we er inmiddels vier achter de rug hebben. De eerstvolgende staat gepland voor 9 september.
Een supermaan is natuurlijk prachtig om te zien. De maan is groter en helderder. Maar afgelopen weekend was de supermaan eigenlijk slecht nieuws. De supermaan valt namelijk samen met een ander prachtig jaarlijks terugkerend fenomeen: de Perseïden. Deze meteorenzwerm is het best te zien zonder of met beperkte tussenkomst van maanlicht. De supermaan gooit dus enigszins roet in het eten.