Psychologen hebben de hersenen van driejarigen bestudeerd en concluderen dat ze min of meer in staat zijn om op basis van die onderzoeken te voorspellen of de kleuter later in de criminaliteit belandt. In andere woorden: biologische en genetische factoren spelen een grote rol. Een interessante kwestie, want is een misdaad begaan dan eigenlijk nog wel een kwestie van vrije wil?
De wetenschappers bestudeerden de hersenen van een groep driejarige kinderen en volgden het kroost vervolgens twintig jaar lang. De studie wijst erop dat al op jonge leeftijd vastgesteld kan worden of een kind later in de problemen komt. Hoe slechter de amygdala bij de kleuters functioneerde, hoe groter de kans dat ze later crimineel gedrag gingen vertonen.
Amygdala
De amygdala heeft als functie het verbinden van informatie en emoties en kan met name een felle reactie teweegbrengen als er sprake is van angst. Uit steeds meer onderzoeken blijkt dat criminelen een amygdala hebben die niet zo goed op angst reageert. En volwassen psychopaten hebben meestal een amygdala die maar liefst achttien procent kleiner is dan die van gezonde volwassenen. Dat verklaart wellicht waarom psychopaten geen gevoelens van schuld, angst en spijt hebben.
Orbitofrontale cortex
Ook de orbitofrontale cortex bleek iets te kunnen vertellen over de kans dat mensen tot criminelen uitgroeiden. Hoe groter deze is, hoe socialer mensen zijn. Mensen met een kleinere orbitofrontale cortex zijn vaak veel minder sociaal en gaan ook vaker over de schreef. Mannen hebben over het algemeen een kleinere orbitofrontale cortex dan vrouwen en dat verklaart waarschijnlijk waarom veel meer mannen dan vrouwen op het criminele pad belanden.
WIST U DAT…
Lastig
De onderzoekers benadrukken dat het lastig is om op basis van deze kenmerken vast te stellen of een kind later een crimineel wordt, maar vaststaat dat de afwijkingen stuk voor stuk de kans vergroten. Ook wijst het onderzoek erop dat bepaalde afwijkingen in het gedrag van kinderen erop kunnen wijzen dat een kind een grotere kans heeft om later uit te groeien tot een psychopaat. Denk aan: onvriendelijk zijn tegen andere kinderen, niet behulpzaam zijn, nooit spijt hebben of nooit gevoelens van schuld ervaren.
Omgeving
De wetenschappers wijzen erop dat biologische en genetische factoren echter niet doorslaggevend zijn: de omgeving speelt ook een rol. En daarom is het voorspellen van crimineel gedrag niet gemakkelijk. Maar het is zeker wel nuttig. Door te bestuderen hoe crimineel gedrag zich ontwikkelt, kunnen hulpverleners in de toekomst wellicht eerder ingrijpen.
De studie brengt ook nog juridische vragen met zich mee. Als crimineel gedrag grotendeels voortkomt uit biologische en genetische factoren, is het dan wel eerlijk om mensen daar zo hard op aan te pakken? Of moet de rechter onderscheid maken tussen de factoren die aan de misdaad hebben bijgedragen?