Bevindt ons heelal zich in een wormgat, dat deel uitmaakt van een zwart gat in een groter universum? De Poolse fysicus Nikodem Poplawski meent dat het mogelijk is en heeft een paper over het onderwerp geschreven. Hij gebruikte het isotropische coördinatensysteem om het zwaartekrachtsveld van een zwart gat te beschrijven. Daarnaast maakte hij een model van de radiale geodetische beweging van een massief deeltje in een zwart gat.
Poplawski geeft toe dat alleen een experiment of een observatie de beweging van een deeltje in een zwart gat kan aantonen. Toch is een observatie alleen niet genoeg. Waarnemers zien alleen de buitenkant van een zwart gat. De binnenkant is niet te zien, of een waarnemer moet het aandurven om zich op te laten slokken door het object.
Toch is het misschien wel mogelijk om een kijkje te nemen in een zwart gat. “Dat kan als ons universum zich bevindt in een zwart gat, dat deel uitmaakt van een groter universum”, vertelt Poplawski. “Einsteins generale relativiteitstheorie kiest geen tijdsoriëntatie. Als een zwart gat ontstaat door het instorten van materie is het omgekeerde proces ook mogelijk.”
Het omgekeerde proces is bij fysici al langer bekend onder de naam ‘wit gat’. Een wit gat is een hypothetisch hemellichaam dat energie, sterren en andere materie uitspuwt. Poplawski: “Materie wordt toegevoegd vanuit een event horizon in het verleden, zoals een uitdijend heelal.”
Een wit gat is verbonden met een zwart gat door een Einstein-Rosenbrug, oftewel een wormgat. Poplawski suggereert dat alle astrofysische zwarte gaten – niet alleen Schwarzschild en Einstein-Rosen zwarte gaten – misschien wel Einstein-Rosenbruggen hebben. In ieder zwart gat vormt dan mogelijk een nieuw universum.
“Het is dus best mogelijk dat ons universum is ontstaan door de vorming van een zwart gat in een ander universum”, filosofeert Poplawski.
