De Indiase maanlander Chandrayaan-3 is vanmiddag zachtjes op de maan geland. Een enorme mijlpaal voor India dat daarmee het vierde land is dat een succesvolle maanlanding heeft weten te bewerkstelligen.
“India, ik heb mijn bestemming bereikt en (daarmee, red.) jij ook!” Met die opbeurende woorden – zogenaamd afkomstig van Chandrayaan-3 – maakte de Indiase ruimtevaartorganisatie (ISRO) vanmiddag de succesvolle landing van Chandryaan-3 wereldkundig. Een enorme mijlpaal en opsteker voor India dat daarmee – na de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie en China – de boeken ingaat als het vierde land dat een maanlander heelhuids op het oppervlak van de maan heeft weten te zetten.
Over Chandrayaan-3
Chandrayaan-3 werd in juli gelanceerd. En eerder deze maand nestelde de sonde zich reeds in een baan om de maan. Maar het moeilijkste – een gecontroleerde afdaling naar en zachte landing op het maanoppervlak – moest toen nog komen. Dat succes niet gegarandeerd was, had de Indiase ruimtevaartorganisatie eerder zelf aan den lijve ondervonden. De voorganger van Chandrayaan-3 – Chandrayaan-2 – crashte in juli 2019 nog op het maanoppervlak, waarna de lander als verloren moest worden beschouwd.
De missie
Gelukkig verging het Chandrayaan-3 een stuk beter! De lander staat inmiddels stevig op het maanoppervlak. En daarmee kan het werk op de maan aanvangen. Aan boord van de lander bevinden zich namelijk verschillende instrumenten waarmee India de maan in het algemeen en de zuidpool in het bijzonder beter hoopt te gaan begrijpen. Daarnaast is aan boord van de lander een klein rovertje te vinden dat er op korte termijn op uit moet trekken om de directe omgeving van de lander te verkennen. Veel tijd is daar echter niet voor; van zowel de lander als de rover wordt verwacht dat ze het ongeveer 1 maan-dag oftewel 14 aardse dagen operationeel zullen zijn.
Het maanprogramma
De missie maakt deel uit van het ruimtevaartprogramma dat India heeft opgezet, met als doel de maan nader te verkennen. De eerste missie uit dat programma was Chandrayaan-1, bestaande uit een maanorbiter en de zogenoemde Moon Impact Probe (MIP). Dat laatstgenoemde object maakte zich in 2008 los van de orbiter en sloeg vervolgens – met opzet – in op de zuidpool van de maan. Met de MIP wilde India niet alleen het maanoppervlak van dichtbij bestuderen, maar ook technologieën die nodig waren om in een later stadium heelhuids en zachtjes op de maan te landen, testen. Daarop volgde Chandrayaan-2, bestaande uit een orbiter en lander. De lander ging zoals gezegd verloren, maar Chandrayaan-2 is nog altijd operationeel en cirkelt dus rond de maan. En nu zijn dus ook de hoogtijdagen van Chandrayaan-3 aangebroken. En als het aan India ligt, is dat zeker niet het einde van hun maanprogramma. Zo zijn er inmiddels plannen voor een vierde maanmissie, eveneens bestaande uit een lander en rover.
Overigens richt de Indiase ruimtevaartorganisatie de pijlen niet alleen op de maan; er is ook een Marsprogramma, gericht op de verkenning van de rode planeet. Daartoe lanceerde India in 2013 een Marsorbiter die zich een jaar later met succes in een baan rond Mars nestelde.
