Samen zorgen deze functioneel verschillende bladeren ervoor dat ’s werelds hoogste bomen kunnen gedijen in zowel natte als droge gebieden.
In de Verenigde Staten zijn er heel wat ontzagwekkend hoge bomen te vinden, waaronder de befaamde sequoia. Sequoia’s behoren tot de meest bestudeerde bomen ter wereld. Toch blijven ze wetenschappers verrassen. In een nieuwe studie zijn onderzoekers er namelijk achtergekomen dat de beroemde sequoia twee soorten bladeren heeft. En die hebben ook nog eens een totaal andere functie.
Sequoia’s behoren tot de grootste, hoogste en oudste bomen ter wereld. Bovendien zijn het ontzettend sterke bomen, uitgerust met een vuurvaste bast en ongediertebestendige bladeren. Ze staan dan ook bekend om hun veerkracht in het licht van de vele natuurlijke bedreigingen die ze te verduren krijgen.
In de studie verzamelden de onderzoekers de bladeren van verschillende sequoia-bomen uit vijf bosgebieden uit zowel nat als droog klimaat. Vervolgens onderwierpen ze de bladeren aan een grondige inspectie. Het leidt tot een interessante ontdekking. Want de sequoia blijkt twee soorten bladeren te hebben: één om voedsel te maken en de ander om water op te nemen.
Twee functies
Het ene blad is zoals gezegd met name druk met het maken van voedsel voor de boom; het omzetten van zonlicht in suiker door middel van fotosynthese. Het andere blad helpt daar nauwelijks bij. In plaats daarvan is zijn specialiteit het absorberen van water. En daar is ie goed in. Zo blijkt dat in het eerste uur dat de bladeren nat zijn, een grote sequoia zo’n 53 liter water kan opnemen.
Fotosynthese
Het is een slimme verdeling. In natte bossen kan fotosynthese namelijk worden geremd door kleine laagjes die de huidmondjes van de bladeren bedekken als ze nat worden. Maar dankzij de verschillende bladeren waar de sequoia mee uitgerust is, kan de boom als hij nat wordt toch nog fotosynthetiseren. De betreffende bladeren hebben namelijk een bepaalde coating die de wateropname vertraagt, waardoor fotosynthese ook tijdens het natte seizoen gewoon doorgaat.
Verdeling
Daarnaast bevinden de twee verschillende bladeren zich ook nog op verschillende plekken aan de boom. In de natte, regenachtige noordkust wordt het waterabsorberende blad gevonden op de onderste takken van de sequoia. De bovenste bladeren die het meeste zon vangen, zijn de fotosynthetiserende exemplaren. In het droge zuiden is het net andersom: de water verzamelende bladeren zitten daar juist in de top van de boom zodat ze zoveel mogelijk kunnen profiteren van de kleine beetjes regen en mist.
Verschillende gebieden
Het betekent dat de twee functioneel verschillende bladeren samen ervoor zorgen dat ’s werelds hoogste bomen kunnen gedijen in zowel natte als drogen gebieden. Toch was de ontdekking onverwacht. “Bladeren die niet fotosynthetiseren zijn op zich al verrassend,” zegt onderzoeker Alana Chin. “Als je een boom bent wil je eigenlijk geen enkel blad hebben dat niet fotosynthetiseert, tenzij daar een heel goede reden voor is.”
En die goede reden heeft de sequoia zeker. De bevindingen laten zien hoe bijzonder weerbarstig de boom is. “Het laat zien dat deze bomen onder alle omstandigheden kunnen gedijen en zich aanpassen aan verschillende omgevingen,” concludeert Chin. Bovendien laat de ontdekking zien dat zelfs deze goed bestudeerde boom toch nog verrassingen voor ons in petto heeft.
