Toon van Hal, een Belgische taalkundige van de Katholieke Universiteit Leuven, heeft een verloren gewaand Sanskrietgrammatica van driehonderd jaar oud teruggevonden. Hij trof het werk aan in een klooster nabij Rome. Dat meldt De Morgen.
Het oude document, gemaakt in 1730 door Johann Hanxleden, een Duitse missionaris, is het oudste taalkundeboek over het Sanskriet, dat nauw verwant is met het Latijn. Deze taal, ook wel het Oudindisch genoemd, is één van de belangrijkste zogenoemde dode talen, en dient als basis voor onderzoek naar de Indo-Germaanse talen.
Tand des tijds
“Bij wijze van spreken heb ik het document gevonden tussen de elektriciteitsrekeningen,” zegt Van Hal. “Maar het heeft de tand des tijds goed doorstaan. Het is wonderwel uitstekend bewaard gebleven.” Van Hal kreeg toestemming van de paters van het klooster om het document te fotokopiëren, maar Van Hal zag hier vanaf. “Dat is natuurlijk heel slecht voor het document, dus daarom heb ik foto’s zonder flits gemaakt.”
Italiaanse wetenschappers zijn al druk in de weer met het archiveren en verwacht wordt dat het taalkundeboek gauw in druk komt. “Het doel van het boek was het verspreiden van het christelijke geloof, in de lokale taal,” aldus Van Hal. “Daarom werden er grammatica’s gemaakt. Hanxleden begon zich echter te interesseren voor de moeder van die Indische talen: het Sanskriet. Vandaar dat hij er een taalkundeboek van heeft gemaakt.”