De kernen van deze dode planeten zouden wel een miljard jaar radiogolven kunnen uitstralen. En die kunnen wij detecteren.
Een ster heeft niet het eeuwige leven. Op een gegeven moment valt de kernfusie binnenin stil. Als de ster vervolgens zijn buitenste gas- en stoflagen wegblaast, trekt de kern samen en blijft een witte dwerg over. De ster is aan het einde van zijn leven gekomen. Dit sterfproces heeft grote invloed op de planeten die rond zo’n ster cirkelen. De meeste planeten zullen namelijk naar de ster toegetrokken en opgeslokt worden. Maar onderzoekers zijn er nu in een nieuwe studie achtergekomen dat de kernen van deze onfortuinlijke planeten lang genoeg kunnen overleven en zelfs op aarde kunnen worden waargenomen.
Radiogolven
Volgens het team zouden deze planetaire kernen kunnen worden gedetecteerd door de radiogolven die ze uitstralen. Dat gaat als volgt. Het magnetische veld van een witte dwerg kan een interactie aangaan met de planetaire kern als deze bestaat uit voldoende metalen bestanddelen. Deze straling kan vervolgens worden gedetecteerd met radiotelescopen in de vorm van radiogolven.
Kernen
De vraag is natuurlijk of deze planetaire kernen lang genoeg kunnen overleven nadat ze van hun buitenste lagen zijn ontdaan. Daar besloten de onderzoekers wat rekensommen op los te laten. En het antwoord is ja. De modellen lieten zien dat planetaire kernen zich meer dan 100 miljoen jaar tot wel een miljard jaar staande kunnen houden.
Detecteren
Het detecteren van deze planetaire kernen is echter nog niet zo gemakkelijk en luistert vrij nauw. “Een kern die te dicht bij de witte dwergster in de buurt staat wordt vernietigd door de getijdenkracht,” legt onderzoeker Dimitri Veras uit. “Maar een kern die te ver weg staat is weer niet te detecteren. Ook als het magnetische veld te sterk is wordt de kern naar de witte dwerg toegetrokken en opgeslokt. Daarom moeten we alleen zoeken naar planeten rond witte dwergen met zwakkere magnetische velden op een afstand tussen de drie zonneradius en de afstand van Mercurius tot de zon.”
Mochten de onderzoekers op een planetaire kern rond een witte dwergster stuiten, dan kan dit een inkijkje bieden in onze eigen verre toekomst. Ook onze zon zal over ongeveer vijf miljard jaar in een witte dwerg veranderen en zelfs kristalliseren. En als we meer te weten komen over de geschiedenis van andere sterrenstelsels, zullen we ook de toekomst van ons eigen zonnestelsel beter gaan begrijpen.
