Onder de planeten – waarvan we nu zeker weten dat ze bestaan – bevinden zich waarschijnlijk ook rotsachtige exemplaren waarop wellicht leven mogelijk is.
Alle planeten waarvan nu het bestaan bevestigd is, werden oorspronkelijk ontdekt tijdens de K2-missie van ruimtetelescoop Kepler. Kepler ontdekt planeten door langdurig naar sterren te staren. Een regelmatig terugkerende dip in de helderheid van een ster is dan een aanwijzing dat rond die ster een planeet te vinden is. Zo’n planeet staat eerst te boek als kandidaat-planeet. Pas na vervolgonderzoek waarin het bestaan van deze planeet bevestigd wordt, worden de door Kepler ontdekte planeten ook daadwerkelijk als ‘planeet’ aangeduid.
Telescopen op aarde
En nu is dus van 104 kandidaat-planeten aangetoond dat ze echt bestaan. Astronomen bestudeerden de kandidaat-planeten met behulp van telescopen op aarde, waaronder de North Gemini-telescoop en het W.M. Keck Observatorium.
Bijzonder stelsel
Onder de planeten waarvan het bestaan nu bevestigd is, bevinden zich een aantal bijzondere exemplaren. Zo heeft Kepler een stelsel ontdekt waarin mogelijk vier rotsachtige planeten te vinden zijn. De planeten hebben een diameter die tussen de 20 en 50 procent groter is dan die van de aarde en draaien om de dwergster K2-72. Deze ster bevindt zich op zo’n 181 lichtjaar afstand en is de helft kleiner dan de zon en aanzienlijk minder helder. De planeten doen er tussen de 5,5 en 24 dagen over om een rondje rond de ster te voltooien.
Leefbaar
Twee van de vier planeten zijn sowieso te heet om leven zoals wij dat kennen te herbergen. Maar de andere twee planeten bevinden zich in de leefbare zone. Dat betekent dat het er niet zo koud is dat eventueel water op het oppervlak bevriest, maar ook niet zo warm dat eventueel water op het oppervlak verdampt. In andere woorden: op het oppervlak van planeten in de leefbare zone kan vloeibaar water voorkomen. De kleine rotsachtige werelden rond K2-72 staan veel dichter bij hun ster dan Mercurius bij de zon, maar omdat de ster kleiner en koeler is dan de zon, ligt de leefbare zone er veel dichterbij. Eén van de twee planeten in de leefbare zone is K2-72c. Een jaar op deze planeet duurt ongeveer 15 aardse dagen. Deze planeet is ongeveer 10 procent warmer dan de aarde. Op de andere planeet – K2-72e genaamd – duurt een jaar ongeveer 24 aardse dagen. Deze planeet is zo’n 6 procent kouder dan de aarde.
Met zeer grote regelmaat ontdekt Kepler nieuwe planeten. Sommige planeten zijn heel anders dan onze aarde. Andere lijken er – zo op het eerste gezicht – wel een beetje op. Maar of op één van die planeten ook echt leven te vinden is: die vraag kan Kepler niet beantwoorden. Daarvoor zullen we moeten wachten op de volgende generatie telescopen. De James Webb-telescoop bijvoorbeeld. Deze kan in de atmosfeer van verre planeten op zoek gaan naar sporen van leven.