DART werpt zijn eerste blik op het Didymos-systeem en stuurt het bewijs terug naar de aarde.
Over een klein maandje is het zo ver: dan arriveert het DART-ruimtevaartuig bij planetoïde Didymos. Een lange kennismaking zal het overigens niet worden. De bedoeling is dat de sonde zichzelf tegen het maantje te pletter slaat in een poging zijn baan te veranderen. De DART-sonde komt ondertussen steeds dichterbij zijn eindbestemming en heeft inmiddels zelfs al een eerste blik op de ruimtesteen geworpen.
Foto
Dat de Amerikaanse ruimtesonde Didymos in het vizier heeft, bewijst onderstaande foto. Op de foto pronkt de planetoïde samen met zijn maantje Dimorphos.
De fraaie foto is samengesteld uit maar liefst 243 afzonderlijke foto’s die de DART-sonde eind juli vervaardigde met behulp van het enige instrument waarmee het is uitgerust: het DRACO-instrument.
DART is een heel eenvoudig ruimtevaartuig. Aan boord bevindt zich dan ook maar één enkel instrument, namelijk het DRACO-instrument (kort voor Didymos Reconnaissance and Asteroid Camera for Op-nav). Dit instrument is een beeldcamera afgeleid van de Long Range Reconnaissance Imager op NASA’s New Horizons-ruimtevaartuig. DRACO zal beide onderdelen van het Didymos-systeem (dus zowel de planetoïde, als zijn maantje) in beeld brengen. Daarnaast zit hier ook het autonome navigatiesysteem in verwerkt.
De foto is gemaakt van een afstand van maar liefst 32 miljoen kilometer. Vandaar dat het Didymos-systeem op de afbeelding te zien is als slechts twee kleine stipjes.
Prestatie
Dat het Didymos-systeem überhaupt op de foto te zien is, is eigenlijk al een prestatie op zich. Het missie-team wist namelijk niet zeker of het DRACO-instrument het paartje van zo’n grote afstand wel in beeld kon brengen. Toen experts echter de 243 afzonderlijke foto’s combineerden, waren ze in staat de beelden te verbeteren, waardoor Didymos en zijn maantje opdoemden.
DRACO werkt
De foto bevestigt dat het DRACO-instrument naar behoren functioneert. “De kwaliteit van het beeld is vergelijkbaar met wat we kunnen verkrijgen met telescopen vanaf de grond,” legt teamlid Elena Adams uit. “Het is belangrijk om te laten zien dat DRACO goed werkt en zijn doel kan zien.”
Navigatie
Dit is met name heel belangrijk omdat in het DRACO-instrument tevens een autonoom navigatiesysteem verwerkt zit, dat de sonde zelfstandig naar Dimorphos moet leiden. Het succes van de missie hangt dan ook af van het vermogen van DART om beelden van het Didymos-systeem te zien en te verwerken, zodat het regelrecht op zijn einddoel kan afstevenen. Het zal met name aan komen op de laatste vier uur voor de botsing. Op dat moment moet DART zelf navigeren en op Dimorphos afkoersen zonder menselijke tussenkomst. De nieuw vervaardigde beelden komen dan ook goed van pas. “Dankzij deze eerste DRACO-beelden van Didymos kunnen we de instellingen en de software verder verfijnen,” aldus teamlid Julie Bellerose.
Waarnemingen
Met behulp van waarnemingen die om de vijf uur worden gedaan, zal het DART-team de komende drie weken nog drie baancorrecties uitvoeren, die de sonde steeds dichter bij zijn einddoel moeten brengen. Na de laatste manoeuvre op 25 september – ongeveer 24 uur voor de fatale inslag – staat DART er alleen voor. 26 september is vervolgens de zogenoemde ‘DART Impact Day’. De bedoeling is dat het DART-ruimtevaartuig het maantje Dimorphos op deze dag gaat rammen.
DART is ‘s werelds eerste planetaire verdedigingstestmissie. Tijdens de missie zal de sonde opzettelijk Dimorphos rammen om zo zijn baan rondom Didymos enigszins te veranderen. Wetenschappers hopen hierdoor meer te leren over of een dergelijke techniek, waarbij de richting van een ruimtesteen door middel van een inslag wordt afgebogen, een werkende strategie is. Op deze manier zouden er mogelijk in de toekomst ruimtestenen die op ramkoers liggen met de aarde kunnen worden afgewend. Kortom, dankzij de missie zullen we beter gaan begrijpen hoe we onze kostbare planeet kunnen beschermen tegen mogelijk gevaarlijke, toekomstige aardscheerders. Want hoewel we er misschien niet al te veel over willen nadenken, zou het zomaar kunnen dat er in de toekomst onverhoopt een ruimtesteen op ramkoers met de aarde komt te liggen. En dan moeten we natuurlijk wel weten hoe we met dergelijke gevaarlijke aardscheerders die mogelijk schade aan onze planeet kunnen berokkenen, moeten omgaan. De hoop is dan ook gevestigd op de DART-missie. Want deze sonde zal ons waarschijnlijk veel nieuwe inzichten verschaffen over of we het inderdaad kunnen opnemen tegen gevaarlijke planetoïden die mogelijk in de toekomst op ramkoers met de aarde komen te liggen.
…over de DART-missie? Lees dan ook dit eerder verschenen artikel op Scientias.nl waarin vijf prangende vragen behandeld worden!
