Wie weet vindt hier op aarde ooit zo’n grote ramp plaats dat we een boel van onze data in één klap kwijtraken. Dat mag niet gebeuren, stelt een Amerikaans bedrijf.
Vorig jaar schreven we al over plannen om zaden, sporen, sperma en eicellen van 6,7 miljoen soorten op te bergen in gangenstelsels onder het maanoppervlak. Het Amerikaanse bedrijf Lonestar wil iets soortgelijks gaan doen, maar dan met belangrijke data.
“Ik vind het onbegrijpelijk dat we onze kostbaarste bezittingen – onze kennis en data – alleen hier op aarde bewaren”, zegt Chris Stott, CEO van Lonestar, tegenover de Britse IT-site The Register. “We moeten ze veiligstellen op een plek hier ver vandaan.” De maan dus.
Twee landers
Voor de eerste stappen haakt Lonestar aan bij een ander bedrijf: Intuitive Machines. Dat is door de NASA in de arm genomen om lading naar de maan te brengen met een eigen lander, Nova-C. Eind dit jaar hoort die richting maan te vertrekken – met, onder meer, een klein beetje data van Lonestar aan boord.
In 2023 moet een tweede Nova-C-lander naar de zuidpool van de maan gaan. Die zou een apparaatje van ongeveer een kilogram bij zich moeten hebben waar 16 terabyte aan data van Lonestar op staat.
Daarna moeten dan tests gaan plaatsvinden waarbij data in de vorm van radiostraling van de aarde naar het apparaatje op de maan wordt gestuurd, en omgekeerd. Lonestar heeft al toestemming gekregen om dit te gaan doen, meldt The Register.
Honderden meters brede gangen
Als alles volgens plan verloopt, hoopt Lonestar in 2024 een server met 5 petabyte (5000 terabyte) data naar de maan te sturen. Twee jaar later zou dan een server met 50 petabyte moeten volgen. Tegen die tijd, zegt Stott, is het hopelijk ook mogelijk om data met een snelheid van 15 gigabit per seconde van de aarde naar de maan te sturen. (Ter vergelijking: momenteel is in Nederland een downloadsnelheid van 100 megabit per seconde vrij gangbaar.)
Maar datacenters óp de maan is niet het einddoel. Stott wil ze uiteindelijk gaan neerzetten in het netwerk van lavatunnels onder het maanoppervlak: een stelsel van gangen die tot honderden meters breed kunnen zijn. Daar is de temperatuur constanter en krijgen de servers minder gevaarlijke straling te verstouwen.
Crashende landers
Hoe serieus er over dat laatste deel van het plan is nagedacht, is niet duidelijk. Op de nog vrij summiere site van Lonestar is er niets over te vinden. Maar goed, misschien denken ze daar ook: first things first. Landingen op de maan willen namelijk nog weleens mislukken. In april 2019 crashte de Israëlische lander Beresheet, in september van datzelfde jaar onderging de Indiase Vikram hetzelfde lot. Het wordt dus even afwachten of de landers met Lonestars eerste data aanboord er straks wél in slagen om zonder brokken het maanoppervlak te bereiken.