Het klinkt als het begin van een rampenfilm, maar de grootste steden van Amerika zakken langzaam maar zeker weg in de grond.
Dat blijkt uit onderzoek van de Columbia Climate School dat gepubliceerd werd in het vakblad Nature Cities. De boosdoener? Voornamelijk het massaal oppompen van grondwater. En dat heeft gevolgen voor miljoenen Amerikanen.
Met behulp van geavanceerde satelliettechnologie bekeken de onderzoekers de 28 grootste steden van de VS. Van New York tot San Francisco, van Chicago tot Miami: overal zagen ze hetzelfde beeld. De bodem zakt, soms met millimeters per jaar, maar de impact is enorm. Houston steekt er met kop en schouders bovenuit. In meer dan 40 procent van deze Texaanse metropool zakt de grond jaarlijks meer dan 5 millimeter weg. Op sommige plekken gaat het zelfs twee keer zo snel.
Grondwater oppompen is de hoofdoorzaak
Maar wat zorgt er nu precies voor dat deze steden wegzakken? In 80 procent van de gevallen blijkt het massaal oppompen van grondwater de hoofdoorzaak. Wanneer steden water uit ondergrondse lagen oppompen, vaak om te drinken of voor industrie, blijven er lege ruimtes achter. Die ruimtes kunnen instorten, en voilà: de bodem zakt in, een beetje zoals een plumpudding die in elkaar zakt zonder stevige vulling.
Ook in het binnenland
Het fenomeen beperkt zich niet tot één regio. Zelfs steden die ver van de kust liggen hebben ermee te maken. In totaal wonen er zo’n 34 miljoen Amerikanen in gebieden die langzaam maar zeker wegzakken.
Wat het nog lastiger maakt, is dat de verzakking niet overal hetzelfde is. In één stad kan de grond op de ene plek zakken, terwijl een paar straten verderop alles stabiel blijft of zelfs licht stijgt. Dat zorgt voor scheuren in wegen en spanning op gebouwen. In San Antonio bijvoorbeeld loopt 1 op de 45 gebouwen risico op schade door deze ongelijke bodembewegingen.
Probleem gaat erger worden
De onderzoekers verwachten dat het probleem in de toekomst alleen maar erger wordt. De combinatie van bevolkingsgroei, toenemend waterverbruik en klimaatverandering zal de situatie verder verslechteren. Vooral in gebieden die te maken krijgen met langdurige droogte is het oppompen van grondwater een tikkende tijdbom.
“Naarmate steden blijven groeien, zullen we meer steden zien uitbreiden naar gebieden die verzakken”, waarschuwt hoofdonderzoeker Leonard Ohenhen in een persbericht. “Met de tijd kan deze verzakking zodanig veel druk op de infrastructuur zetten dat veiligheidslimieten worden overschreden.”
Oplossingsgericht denken
Toch is niet alles kommer en kwel. “In plaats van alleen maar te zeggen dat het een probleem is, kunnen we reageren, aanpakken, verminderen en aanpassen”, stelt Ohenhen optimistisch. De onderzoekers adviseren steden om werk te maken van betere afwateringssystemen, kunstmatige wetlands aan te leggen om overstromingen tegen te gaan, en gebouwen te verstevigen in de meest kwetsbare gebieden. Het zijn geen wondermiddelen, maar ze kunnen de schade flink beperken.
