Tot die conclusie komen Australische onderzoekers nadat ze zowel agressieve zwartrugfluitvogels als hun slachtoffers aan een intelligentietest onderwierpen. De agressors deden het daarbij een stuk slechter. En daar lijkt een goede reden voor te zijn.
Dat is te lezen in het blad Proceedings of the Royal Society B Biological Sciences. Voor hun studie bestudeerden de wetenschappers 18 groepen zwartrugfluitvogels (Gymnorhina tibicen doralis), bestaande uit 80 tot 120 individuen. Ze bestudeerden daarbij onder meer de sociale interacties tussen de vogels. Die interacties verlopen lang niet altijd vreedzaam; sommige zwartrugfluitvogels zijn ronduit agressief tegen hun (lijdzame) soortgenoten.
Intelligentie
De onderzoekers testten ook de intelligentie van de vogels. Dat deden ze door de vogels een houten blok voor te schotelen met daarin vier gaatjes. Een aantal gaatjes was afgedekt met gekleurde dekseltjes. Wanneer de vogels zo’n dekseltje met de snavel aantikten, konden ze een eventuele beloning die daaronder schuilging, pakken. De onderzoekers verstopten de beloning elke keer onder een bepaalde kleur en keken of de vogel kon leren en onthouden dat die kleur met een beloning geassocieerd kon worden.
Resultaten
“In lijn met eerder onderzoek naar deze soort, ontdekten we dat individuen in grotere groepen beter presteerden tijdens associatieve leertaken,” vertelt onderzoeker Lizzie Speechley. Maar de wetenschappers deden nog een andere opmerkelijke ontdekking. “De positie die de zwartrugfluitvogels binnen hun sociale netwerk hadden, bleek ook van invloed op hun prestatie; individuen die het mikpunt waren van agressie presteerden beter, terwijl degenen die agressief gedrag vertoonden juist slechter presteerden.”
In andere woorden: de agressieve zwartrugfluitvogels lijken doorgaans minder intelligent te zijn dan hun slachtoffers. Hoe is dat te verklaren? De onderzoekers weten het niet precies, maar hebben er wel ideeën over. Zo kan het zijn dat vogels die vaak slachtoffer zijn van agressieve soortgenoten daardoor een grotere behoefte hebben om verbanden te leggen tussen signalen in hun omgeving (zoals de kreten of lichaamstaal van een soortgenoot) en een potentiële aanval en daardoor ook beter in staat zijn tot associatief leren. Wat mogelijk ook een rol speelt, is dat vogels die niet zo agressief zijn, het meer van hun brein dan van hun spreekwoordelijke spierballen moeten hebben, willen ze krijgen wat ze nodig hebben. Ook dat kan er vervolgens toe leiden dat ze tijdens cognitieve tests beter scoren dan hun agressieve tegenhangers. Het onderzoek lijkt in ieder geval te suggereren dat sociale ervaringen van invloed zijn op het probleemoplossend vermogen en de intelligentie van zwartrugfluitvogels.
