Aarde masseert het oppervlak van de maan

In het oppervlak van de maan bevinden zich duizenden breuken. En de richting van die breuken wordt bepaald door.. onze planeet.

Het binnenste van de maan is nu nog warm, maar koelt geleidelijk aan af. Doordat het hart van de maan afkoelt en delen van de nu nog vloeibare buitenste kern hard worden, neemt het volume van de maan af. In andere woorden: de maan krimpt. En dat heeft invloed op de harde korst van de maan. Die komt door het krimpende hart onder druk te staan en scheurt. Het resultaat: breuken in het oppervlak die minder dan 10 kilometer lang zijn. Uit waarnemingen van de Lunar Reconnaissance Orbiter blijkt dat de 75 procent van het maanoppervlak die de orbiter tot op heden ontdekt heeft, zeker 3000 van deze breuken telt.

Richting
En nu hebben onderzoekers met behulp van de Lunar Reconnaissance Orbiter onderzoek gedaan naar de oriëntatie van de breuken. En wat blijkt? De richting van de breuken die ontstaan doordat de maan krimpt, wordt beïnvloed door onze planeet.

Patroon
Als er alleen sprake was van krimp, dan zou er geen patroon zichtbaar zijn in de oriëntatie van de breuken. “Maar dat is niet wat we zien,” vertelt onderzoeker Thomas Watters. “Er is een patroon in de oriëntatie van de breuken en dat patroon suggereert dat nog een ander proces de totstandkoming van de breuken beïnvloedt. Een proces dat op de hele maan speelt, dat de maan ‘masseert’ en de breuken heroriënteert.”

De maan bevindt zich in het zwaartekrachtsveld van de aarde, waardoor er getijdenkrachten op de maan inwerken. De maan heeft geen vloeibaar water, zoals de aarde, dus er is geen eb en vloed. Wel raken vaste gesteenten op de maan vervormd, waardoor de aarde de oriëntatie van de breuken beïnvloedt.

Veel van de breuken zijn overigens relatief jong. Volgens de onderzoekers komen er zelfs vandaag de dag nog nieuwe breuken bij. Deze breuken ontstaan waarschijnlijk wanneer de maan het verst verwijderd is van onze planeet, omdat het oppervlak dan het meest onder druk staat.