Aanhoudende hitte in Siberië was vrijwel ondenkbaar geweest zonder onze inmenging

De hitte en recordbrekende temperaturen worden mede mogelijk gemaakt door klimaatverandering.

Op 20 juni werden in de Russische stad Verkhoyansk alle Arctische hitterecords verbrijzeld toen de thermometer er de 38 graden Celsius(!) aantikte. De extreme hitte volgde op een maandenlange periode (die al in januari aanving) waarin de temperaturen in Siberië over het algemeen genomen meer dan 5 graden Celsius hoger lagen dan normaal.

Klimaatverandering?
Dat de temperaturen zo lang op rij zoveel hoger liggen, is uitzonderlijk. En het roept de vraag op of we hier klimaatverandering in actie zien. Waarschijnlijk wel, zo stelde klimatoloog Xavier Fetweiss, eerder in gesprek met Scientias.nl.

En een nieuw onderzoek onderschrijft dat. Met behulp van computersimulaties tonen onderzoekers aan dat de aanhoudende hitte in Siberië zonder de door ons veroorzaakte opwarming van de aarde eigenlijk ondenkbaar was geweest.

Simulaties
De onderzoekers maakten voor hun analyse gebruik van een grote verzameling computersimulaties en simuleerden zo twee situaties. Eentje waarin het klimaat is zoals het nu is: dus ongeveer 1 graad Celsius warmer dan in pre-industriële tijden. En eentje waarin het klimaat niet door mensen is beïnvloed. De simulaties onthullen dat de aanhoudende warmte die Siberië tussen januari en juni te verstouwen kreeg in het laatstgenoemde scenario – waarin de mens de aarde niet had opgewarmd – slechts één keer in de 80.000 jaar voor zou komen. En daarmee is een dergelijke periode van aanhoudende hitte in het gebied eigenlijk onmogelijk in een klimaat dat niet door de uitstoot van broeikasgassen is opgewarmd, zo stellen de onderzoekers.

Toekomst
Simulaties van het huidige (opgewarmde) klimaat bleken de kans op een lange periode van aanhoudende hitte in Siberië zo’n 600 keer(!) te vergroten. De onderzoekers wijzen erop dat de aanhoudende hitte in Siberië ook in het huidige klimaat echter vrij ongebruikelijk is; het is iets wat afgaand op de simulaties minder dan één keer in de 130 jaar voorkomt. Maar, zo waarschuwen de wetenschappers, als we onze uitstoot niet terugdringen en de aarde verder opwarmt, zullen we dergelijke warme perioden vaker gaan zien. “Dit onderzoek laat maar weer eens zien wat een impact klimaatverandering heeft op hittegolven,” aldus onderzoeker Friederike Otto. “Aangezien hittegolven in veel delen van de wereld veruit de dodelijkste extreme weersomstandigheden zijn, moeten we ze heel serieus nemen. Als de uitstoot blijft toenemen, moeten we wereldwijd – en zelfs in Arctische gemeenschappen, iets wat nog niet zo heel lang geleden totaal onlogisch leek – na gaan denken hoe we daarmee om moeten gaan.”

Sneeuwbaleffect
Onderzoekers zijn bang dat de aanhoudende warmte in Siberië ook weer tot meer opwarming leidt. Zo heeft de warmte al tot enorme natuurbranden geleid, waarbij naar schatting 56 miljoen ton CO2 is vrijgekomen. Om dat even in perspectief te plaatsen: dat is meer dan de jaarlijkste uitstoot van een land als Zwitserland. Ook leiden de hoge temperaturen tot het smelten van permafrost, waaruit eveneens broeikasgassen vrijkomen.

Het onderzoek maakt nogmaals duidelijk hoe urgent het klimaatveranderingsprobleem werkelijk is. “Deze resultaten laten zien dat we extreme gebeurtenissen beginnen te ervaren waarop we anders – als we niet ons stempel op het klimaatsysteem hadden gedrukt – bijna geen kans zouden hebben gehad,” aldus onderzoeker Sonia Seneviratne. “Er is nog maar weinig tijd om de opwarming te laten stabiliseren op een niveau dat binnen de grenzen van het Parijse klimaatakkoord valt. Om de wereldwijde opwarming tot 1,5 graad Celsius te beperken, een temperatuur waarbij we nog steeds een verhoogde kans hebben op dergelijke periodes van extreme warmte, moeten we onze CO2-uitstoot tegen 2030 gehalveerd hebben.”

Bronmateriaal

"Prolonged Siberian heat attributed to climate change" - MET Office
Afbeelding bovenaan dit artikel: Gerd Altmann via Pixabay

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd